در صورتی که اجرای طرح به حداقل پنج سال بعد موکول شده باشد، چنانچه کاربری ارا ضی مذکور در فرض استعلام، باغ و کشاورزی بوده و املاک مجاور ملک واقع در طرح نیز همچنان به عنوان باغ و زمین کشاورزی باشد، صدور پروانه مسکونی قبل از تغییر کاربری در مراجع ذی‌صلاح مربوطه فاقد وجاهت قانونی است. طبق تبصره 1 ماده واحده قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرح‌های دولتی و شهرداری‌ها مصوب 29/8/67 با اصلاحات 22/1/80، در صورتی که اجرای طرح به حداقل پنج سال بعد موکول شده باشد، مالکین واقع در طرح از کلیه حقوق مالکانه، مانند احداث یا تجدید بنا و غیره برخوردارند. بنابراین، در چنین وضعیتی مالکین، مجاز به تقاضای صدور پروانه ساختمانی از شهرداری می‌باشند. شهرداری مکلّف است بر اساس کاربری املاک مذکور که قبل از طرح موجود بوده، پروانه ساختمانی صادر کند؛ به عبارت دیگر، باید بر اساس املاک مجاور، پروانه ساختمانی صادر کند و چون کاربری اراضی مذکور در قضیه ما نحن فیه، کشاورزی و باغ بوده، رعایت مفاد ماده 14 قانون زمین شهری الزامی می‌باشد. بنابراین، بدون تغییر کاربری این اراضی از کشاورزی و باغ به مسکونی در کمیسیون ماده 5 شهرسازی و معماری، شهرداری مجاز به صدور پروانه ساختمانی مسکونی نمی‌باشد. در صورت تغییر کاربری با رعایت ماده 14 قانون زمین شهری و ماده 5 قانون شهرسازی و معماری، با عنایت به رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 437 و 438 مورخ 25/6/1386، شهرداری مکلّف است بر اساس تراکم املاک مجاور، پروانه مسکونی صادر نماید. چنانچه املاک مجاور فاقد تراکم باشند، باید بر اساس حداقل تراکم، پروانه مسکونی صادر نماید.