فصل ششم راجع بوصيت
ماده 299: ترتيب صدور سند مالكيت بنام ورثه يا موصي له نسبت باموال غيرمنقول كه بنام مورث ثبت شده است در آئين نامه وزارت دادگستري معين ميشود.
ماده 298: – وصيت نامه وقتي معتبر است كه تمام آن موجود باشد و ادعاء فقدان وصيت نامه اعم از اينكه اين دعوي نسبت بتمام وصيت نامه يا قسمتي از آن باشد مسموع نيست.
ماده 297: بعد از باز شدن وصيت نامه دادگاه بخش به اشخاصي كه وصيت بنفع آنها شده يا كساني كه وصي معين شده اند مراتب را اطلاع ميدهد.
ماده 276: وصيت نامه اعم از اينكه راجع باشد بوصيت عهدي يا تمليكي منقول يا غيرمنقول ممكن است بطور رسمي يا خودنوشت يا سري تنظيم شود.
ماده 277: ترتيب تنظيم وصيتنامه رسمي و اعتبار آن بطوري است كه براي اسناد تنظيم شده در دفاتر اسناد رسمي مقرر است.
ماده 278: – وصيت نامه خودنوشت در صورتي معتبر است كه تمام آن بخط موصي نوشته شده و داراي تاريخ روز و ماه و سال بخط موصي بوده و بامضاء او رسيده باشد.
ماده 279: – وصيت نامه سري ممكن است بخط موصي يا بخط ديگري باشد ولي در هر صورت بايد بامضاء موصي برسد و بترتيبي كه براي امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر گرديده در اداره ثبت اقامتگاه موصي يا محل ديگري كه در آئين نامه وزارت دادگستري معين ميگردد امانت گذارده ميشود.
ماده 280: كسي كه سواد ندارد نميتواند بترتيب سري وصيت نمايد.
ماده 281: كسي كه نميتواند حرف بزند هرگاه بخواهد وصيت نامه سري تنظيم كند بايد تمام وصيت نامه را بخط خود نوشته و امضاء نمايد و نيز در حضور مسئول دفتر رسمي روي وصيت نامه بنويسد كه اين برگ وصيت نامه او است و در اينصورت مسئول دفتر بايد روي پاكت يا لفافي كه وصيت نامه در او است بنويسد كه عبارت مزبور را موصي در حضور او نوشته است.
ماده 282: – وصيت نامه سري را موصي همه وقت ميتواند به ترتيبي كه براي استرداد اسناد امانتي مقرر است استرداد نمايد.
ماده 283: در موارد فوق العاده از قبيل جنگ يا خطر مرگ فوري و امراض ساريه و مسافرت در دريا كه مراوده نوعا مقطوع و باين جهت موصي نميتواند بيكي از طرق مذكور وصيت كند ممكن است وصيت بطريقي كه در مواد بعد ذكر ميشود واقع شود.
ماده 284: افراد و افسران نظامي و كسانيكه در ارتش اشتغال بكاري دارند ميتوانند نزد يك نفر افسر يا همرديف او با حضور دو گواه وصيت خود را شفاها اظهار نمايند.
ماده 285: در صورتيكه نظامي يا كسي كه در ارتش اشتغال بكاري دارد بيمار يا مجروح باشد ممكن است وصيت خود را در حضور رئيس بهداري ارتش و مدير بيمارستان كه موصي آنجاست اظهار نمايد.
ماده 287: در ساير موارد مذكور در ماده 283 موصي ميتواند در حضور دو نفر گواه وصيت خود را اظهار نمايد و يكي از آن دو گواه اظهارات او را با تعيين تاريخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصيت نوشته و موصي و گواه ها آنرا امضاء مينمايند و اگر موصي نتواند امضاء كند گواه ها اين نكته را در وصيت نامه قيد ميكنند.
ماده 288: اشخاصي كه مطابق ماده 284 و 285 وصيت نزد آنها شده و همچنين گواه هاي مذكور در ماده قبل در اول زمان امكان بايد در اداره ثبت اسناد يا محلي كه در آئين نامه وزارت دادگستري تعيين ميشود حاضر شده وصيت نامه را مطابق مقررات راجع بامانت گذاردن اسناد امانت بگذارند و ضمنا اعلام كنند كه اين آخرين وصيت موصي است كه با داشتن اهليت اظهار داشته.
ماده 289: در صورتيكه اشخاص مذكور در ماده 284 و 285 اظهارات موصي را ننوشته باشند در اول زمان امكان نزد دادرس دادگاه بخشي كه به او دسترسي دارند حاضر شده و اظهارات موصي را با تاريخ و محل وقوع وصيت و اهليت موصي شفاهاً اظهار ميدارند. اظهارات مزبور در صورت مجلس نوشته شده و به امضاء دادرس دادگاه بخش و گواه ها ميرسد.
ماده 290: وصيتي كه مطابق مواد قبل (در موارد غيرعادي) واقع ميشود بعد از گذشتن يكماه از تاريخ مراجعت و رسيدن موصي بمحلي كه بتواند بيكي از طرق مذكور در ماده 276 وصيت كند يا گذشتن يكماه از تاريخ باز شدن راه و مرتفع شدن مانعي كه بواسطه آن مانع نتوانسته موصي بيكي از طرق مذكور وصيت نمايد بي اعتبار ميشود مشروط باينكه در مدت نامبرده موصي متمكن از وصيت باشد.
ماده 291: هر وصيتي كه بترتيب مذكور در اين فصل واقع نشده باشد در مراجع رسمي پذيرفته نيست مگر اينكه اشخاص ذينفع در تركه بصحت وصيت اقرار نمايند.
ماده 292: هر دادگاه - اداره - بنگاه يا شخصي كه وصيت نامه باو سپرده شده و نيز دادگاهي كه در موارد فوق العاده وصيت در آنجا اظهار گرديده مكلف است بعد از اطلاع بفوت موصي وصيت نامه يا صورت مجلس راجع بوصيت را بدادگاه بخشي كه براي رسيدگي بامور راجع بتركه متوفي صالح است بفرستد اعم از اينكه وصيت نامة نامبرده بحسب قانون قابل ترتيب اثر باشد يا نباشد و هرگاه وصيت نامه متعدد باشد بايد تمام آنها فرستاده شود.
ماده 293: هرگاه كسي كه وصيت نامه نزد او است خارج از مقر دادگاه بخش مذكور فوق باشد ميتواند وصيت نامه را بدادگاه محل خود تسليم نمايد و آن دادگاه مكلف است فورا وصيت نامه را بدادگاه بخش نامبرده بفرستد.
ماده 294: دادگاه بخش در آگهي كه براي اداره يا تصفيه تركه يا تصديق حصر وراثت ميشود قيد ميكند كه هر كس وصيت نامه از متوفي نزد او‌ست در مدت سه ماه بدادگاهي كه آگهي نموده بفرستد و پس از گذشتن اين مدت هر وصيتنامه (جز وصيت نامه رسمي و سري) ابراز شود از درجه اعتبار ساقط است.
ماده 295: پس از گذشتن مدت مذكور فوق دادگاه بخش وقتي را براي افتتاح وصيت نامه تعيين و باشخاصي كه وراثت آنها معلوم است اطلاع ميدهد كه در وقت مزبور حاضر شوند.
ماده 296:
هنگام ابراز وصيت نامه دادرس دادگاه بخش بايد با حضور نماينده دادستان يا مدير دفتر صورت مجلسي مشتمل بر خلاصه وصيت و اينكه وصيت نامه در حضور او باز شده و خصوصيات وصيت نامه از قبيل مهر و موم و غيره تنظيم و بامضاء حضار برساند.
وصيت نامه سري را دادرس دادگاه بخش با حضور اشخاصي باز مينمايد كه لفاف آنرا امضاء يا مهر كرده و در تاريخ باز كردن زنده و در مقر دادگاه حاضر هستند.
اصل وصيت نامه كه مطابق اين ماده نزد دادرس دادگاه بخش باز ميشود بدفتر امانات ثبت فرستاده ميشود و رونوشت آن در دفتر دادگاه ميماند - اشخاص ذينفع ميتوانند از آن رونوشت بگيرند.
ماده 286: اشخاصي ميتوانند بترتيب مذكور در دو ماده قبل وصيت نمايند كه در جنگ يا مأمور عمليات جنگي باشند و يا در محلي زنداني يا محصور باشند كه مراوده اي با خارج نباشد.