اصل يكصد و دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران



وظايف و اختيارات رهبر:

اصل يكصد و دهم

وظايف و اختيارات رهبر:

بند 11: عفو يا تخفيف مجازات محكومين در حدود موازين اسلامي پس از پيشنهاد رئيس قوه قضائيه .
رهبر مي تواند بعضي از وظايف و اختيارات خود را به شخص ديگري تفويض كند.

بند 10: عزل رئيس جمهور با در نظر گرفتن مصالح كشور پس از حكم ديوانعالي كشور به تخلف وي از وظايف قانوني، يا رأي مجلس شوراي اسلامي به عدم كفايت وي بر اساس اصل هشتاد و نهم.

بند 9: امضاء حكم رياست جمهوري پس از انتخاب مردم - صلاحيت داوطلبان رياست جمهوري از جهت دارا بودن شرايطي كه در اين قانون مي آيد، بايد قبل از انتخابات به تاييد شوراي نگهبان و در دوره اول به تاييد رهبري برسد.

بند 8: حل معضلات نظام كه از طريق عادي قابل حل نيست، از طريق مجمع تشخيص مصلحت نظام.

بند 7: حل اختلاف و تنظيم روابط قواي سه گانه .

بند 6: نصب و عزل و قبول استعفاء
الف- فقهاي شوراي نگهبان.
ب- عاليترين مقام قوه قضائيه.
ج- رئيس سازمان صدا و سيماي جمهوري اسامي ايران.
د- رئيس ستاد مشترك.
هـ- فرمانده كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي.
و- فرماندهان عالي نيروهاي نظامي و انتظامي.

بند 5: اعلان جنگ و صلح و بسيج نيروها.

بند 4: فرماندهي كل نيروهاي مسلح .

بند 3: فرمان همه پرسي.

بند 2: نظارت بر حسن اجراي سياستهاي كلي نظام.

بند 1: تعيين سياستهاي كلي نظام جمهوري اسلامي ايران پس از مشورت با مجمع تشخيص مصلحت نظام .