استعلام :
سؤال 2- با توجه به تقلیل مجازات جرم آدم‌ربایی در بند «ب» ماده 1 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، در فرضی که مجنیٌ‌علیه کمتر از پانزده سال دارد یا ربودن با وسایل نقلیه بوده یا به مجنیٌ‌ٌ‌علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شده است، آیا مطابق قسمت دوم بند «ب» حبس درجه پنج تعیین می‌شود یا به حداکثر مجازات حبس درجه چهار (چرا که قسمت اخیر ماده 621 ق.م.ا موارد تشدید مجازات را بیان کرده است)؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
پاسخ سؤال 2– با توجه به بند «ب» ماده 1 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، چنانچه ارتکاب رکن مادی بزه آدم‌ربایی موضوع ماده 621 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 با عنف یا تهدید باشد، مجازات حبس درجه چهار؛ و در غیر این صورت (با حیله یا به هر نحو دیگر) مجازات مرتکب حبس درجه پنج خواهد بود و در مواردی که سن مجنیٌ‌علیه کمتر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط وسیله نقلیه انجام پذیرد و یا به مجنیٌ‌علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شود، مجازات آن مطابق قسمت دوم ماده 621 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375، حداکثر مجازات مقرر در قانون خواهد بود که با توجه به نحوه تعیین مجازات طبق قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، مجازات مرتکب مشمول قسمت دوم ماده 621 اصلاحی 23/2/1399 و حسب مورد، حداکثر حبس درجه چهار یا درجه پنج خواهد بود.
1 ب- نظر به صراحت بند «ب» ماده 10 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 که اشعار داشته «دادگاه صادرکننده حکم قطعی»؛ لذا در فرض سؤال با توجه به این‌که حکم قطعی از سوی دادگاه کیفری یک صادر شده و دادگاه مذکور در زمان رسیدگی صلاحیت رسیدگی را داشته است، لذا اقدام بعدی مبنی بر تخفیف مجازات با لحاظ قانون (جدید) لاحق، با همان دادگاه خواهد بود.
1 ج- با توجه به بندهای «الف» و «پ» ماده 11 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، قوانین مربوط به صلاحیت و شیوه دادرسی نسبت به جرایم سابق بر وضع قانون فوراً اجرا می‌شوند و از طرفی به موجب ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، انجام تحقیقات مقدماتی جرایم تعزیری درجه هفت و هشت که به طور مستقیم در دادگاه مطرح می‌شود، به عهده دادگاه مربوطه است؛ لذا در فرض سؤال، ادامه انجام تحقیقات مقدماتی و رسیدگی به عهده دادگاه کیفری ذی‌صلاح است.
