استعلام :
با توجه به ماده 436 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 مبنی بر این‌که تجدیدنظرخواهی و فرجام‌خواهی نسبت به ضرر و زیان ناشی از جرم مستلزم تقدیم دادخواست و پرداخت هزینه دادرسی مطابق قانون آیین دادرسی مدنی است؛ و این‌که بلافاصله در تبصره این ماده آمده است: تجدیدنظرخواهی یا فرجام‌خواهی محکوم‌علیه نسبت به محکومیت کیفری و ضرر و زیان ناشی از جرم به صورت توامان مستلزم پرداخت هزینه دادرسی در امر حقوقی و رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی نیست؛ و از طرفی طبق ماده 15 قانون مذکور دادخواست مطالبه ضرر و زیان از سوی مدعی خصوصی در دادگاه کیفری تا قبل از ختم دادرسی باید تقدیم شود که نتیجتا رسیدگی توامان خواهد بود و تصور تفکیک بین این دو دعوا در مرجع کیفری موضوعیت ندارد، حل تعارض بین انتهای ماده مذکور و تبصره آن به چه صورت است و منظور مقنن از انتهای ماده چه مواردی است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
حکم مقرر در تبصره ماده 436 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 فراز دوم ماده مذکور را در خصوص محکوم‌علیه که نسبت به محکومیت کیفری و ضرر و زیان ناشی از جرم به‌صورت توأمان تجدیدنظرخواهی کرده است، تخصیص داده است؛ بنابراین بین ماده 15 و ماده 436 و تبصره آن از قانون یادشده تعارضی وجود ندارد.
