استعلام :
تبصره ۲ ماده ۳۵ قانون خدمت وظیفه عمومی مصوب ۱۳۶۳ (الحاقی 1390/8/22) مقرر می‌دارد:
«ترخیص کارکنان وظیفه بدون غیبت اولیه در حین خدمت جهت ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی و بالاتر به جز در زمان‌های اضطراری و جنگ بلامانع است».
اولاً، آیا منظور از غیبت در این تبصره؛ اعم از غیبت موجه یا غیر موجه است؟ یا منحصر به غیبت غیر موجه است؟ توضیح آن‌که در متن ماده ۳۵ این قانون فقط «غیبت غیر موجه » درج شده است.
ثانیاً، در فرضی که شخص مشمول خدمت، تنبیه انضباطی ناشی از غیبت اولیه را متحمل شده است (موضوع آیین‌نامه تبصره ۳ ماده ۵۸ همین قانون)، آیا محرومیت از حق ادامه تحصیل به سبب غیبت اولیه مجاز است یا آن‌که این تبصره فقط درباره اشخاصی است که به علت غیبت، تنبیه انضباطی درباره آن‌ها اعمال نشده است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
اولاً، عبارت «غیبت اولیه» در تبصره 2 ماده 35 قانون وظیفه عمومی مصوب 1363 با اصلاحات و الحاقات بعدی با لحاظ ماده قانونی فوق‌الذکر که ناظر به «غیبت غیر موجه» است، صرفاً شامل موارد «غیبت غیر موجه» بوده و از موارد «غیبت موجه» انصراف دارد.
ثانیاً، موضوع غیبت اولیه و اعمال تنبیه انضباطی در خصوص اشخاص غایب و برخورداری از معافیت تحصیلی دو موضوع جداگانه است و با توجه به ماده 58 قانون یادشده، محرومیت یا عدم محرومیت شخص از معافیت تحصیلی، ارتباطی با اعمال یا عدم اعمال تنبیهات انضباطی شخص غایب ندارد.
