استعلام :
نظر به بند 2 قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی مصوب 1354، آیا عنصری مادی بزه خودداری از کمک به مصدومین به شرط رؤیت و حضور فیزیکی پزشک یا کادر درمان در صحنه است یا شامل پزشکی که به‌رغم ابلاغ شیفت کاری و قرار گرفتن در برنامه کشیک مراکز دولتی در محل کار حضور نیافته است نیز می‌شود؟ آیا بزه مذکور جرم آنی است یا مستمر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
اولاً، مستفاد از بند 2 ماده واحده قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی مصوب 1354 هر فردی از کادر درمان (مانند پرستار یا پزشک) بر حسب وظیفه شخصی یا قانونی مکلف است به اشخاص آسیب‌دیده یا در معرض خطر جانی کمک کند و خودداری از این اقدام دارای ضمانت اجرای کیفری است. بنابراین صرف عدم حضور پزشک در محل کار علیرغم قرار گرفتن نام وی در فهرست پزشکان کشیک یک بیمارستان موجبات تعقیب کیفری وی برابر مقرره یادشده را فراهم نمی‌کند و در هر حال احراز این‌که پزشک فرض سؤال عالماً عامداً و علیرغم اطلاع از حادثه و نیاز مصدوم به کمک وی در محل کار حاضر نشده و یا صرفاً ولو بنا به عللی غیرموجه در محل کار حاضر نشده است بر عهده مرجع رسیدگی کننده است. بدیهی است صرف غیبت از محل کار هرچند فاقد عذر موجه باشد ضمانت اجرای کیفری فوق‌الاشعار را نخواهد داشت.
ثانیاً، جرایم موضوع بندهای 1 و 2 ماده واحده قانون پیش‌گفته از جمله جرایم آنی است.
