استعلام :
در مواردی که با تصفیه فوری یا اختصاری و یا عادی حسب مورد پس از ختم تصفیه یا ختم جریان ورشکستگی، به لحاظ عدم کفایت اموال، طلبکاران به تمام یا بخشی از طلب خود نمی‌رسند، این افراد چه اقدامی می‌توانند انجام دهند؟ آیا می‌توانند طلب خود را از طریق طرح دعوا در دادگاه صالح به صورت فردی مطالبه کنند؟ در صورت مثبت بودن پاسخ آیا خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ طرح دعوی محاسبه می‌شود؟ آیا دادخواست به طرفیت اداره تصفیه امور ورشکستگی نیز باید اقامه شود؟ آیا در صورت صدور حکم قطعی، محکوم‌له حق جلب محکوم‌علیه (ورشکسته) را دارد؟ و یا آن‌که طلبکاران حق طرح دعوا به صورت مستقل را ندارند و صرفاً در صورت کشف مال از ورشکسته، می‌توانند آن مال را به اداره تصفیه جهت ثبت مجدد و تعقیب عملیات تصفیه معرفی کنند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
الف و ب- اولاً، وفق قسمت اخیر ماده 47 قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی مصوب 1318 «... اداره به هر یک از بستانکاران که حقوق آن‌ها کاملا تأدیه نشده است، سند عدم کفایت دارایی می‌دهد، بستانکار فقط در مورد ملائت ورشکسته می‌تواند به موجب این سند بقیه طلب خود را ادعا کند.» همچنین به موجب ماده 49 این قانون «... هرگاه پس از خاتمه ورشکستگی اموالی متعلق به متوقف کشف شود، اداره آن‌ها را به تصرف خود درآورده و حاصل فروش آن را بدون هیچ‌گونه تشریفاتی بین بستانکاران تقسیم می‌کند.» از آن‌جایی که مقررات ورشکستگی راجع به شخص ورشکسته تا زمان اعاده اعتبار وی جاری است، چنانچه اموالی از ورشکسته کشف شود، طلبکاران می‌توانند آن اموال را به اداره تصفیه امور ورشکستگی معرفی کنند و آن اداره با رعایت تساوی حقوق طلبکاران، وجوه حاصله را بین آنان تقسیم می‌کند و لذا در فرض سؤال، طرح دعوا در دادگاه منتفی است.
ثانیاً، با توجه به مراتب فوق پاسخ، به بقیه سؤالات منتفی است.
