تاریخ نظریه : 1402/04/13 | شماره نظریه : 7/1402/239
استعلام :
1- با توجه به رأی وحدت رویه شماره 720 مورخ 3/3/1390 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، آیا سازمان تأمین اجتماعی می‌تواند به جهت عدم تأیید اشتغال کارگر در کمیته‌های اشتغال سازمان تأمین اجتماعی از اجرای رأی ق...

جزئیات نظریه
شماره نظریه : 7/1402/239
شماره پرونده : 1402-69-239ع
تاریخ نظریه : 1402/04/13

استعلام :
1- با توجه به رأی وحدت رویه شماره 720 مورخ 3/3/1390 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، آیا سازمان تأمین اجتماعی می‌تواند به جهت عدم تأیید اشتغال کارگر در کمیته‌های اشتغال سازمان تأمین اجتماعی از اجرای رأی قطعی هیأت تشخیص اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی استنکاف نماید؟ 2- آیا سازمان تأمین اجتماعی می‌تواند به عنوان معترض ثالث به این آراء اعتراض کند؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، نحوه رسیدگی به این اعتراض چگونه است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
1- اولا،ً آرای متعدد هیأت عمومی دیوان عدالت اداری؛ از جمله رأی وحدت رویه شماره 853 مورخ 11/12/1387 و آرای شماره 30 و 29 مورخ 26/1/1386 آن مرجع که به صراحت سازمان تأمین اجتماعی را ملزم به تبعیت از آرای قطعی صادره از سوی مراجع حل اختلاف کار در خصوص الزام کارفرما به پرداخت حق بیمه کارگر و ابطال بند «ج» بخشنامه شماره 17 جدید درآمد سازمان تأمین اجتماعی مبنی بر خودداری از اجرای این آراء نموده است، بیانگر صلاحیت مراجع حل اختلاف کار در رسیدگی به دعاوی کارگر و کارفرما در خصوص حقوق بیمه‌ای کارگر و الزام قانونی سازمان تأمین اجتماعی در اعتبار دادن به این آراء و اجرای آنها است. ثانیاً، رأی وحدت رویه شماره 720 مورخ 3/3/1390 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، مربوط به مراجع حل اختلاف کار و صلاحیت این مراجع یا عدم صلاحیت آن‌ها در رسیدگی به اختلافات کارگر و کارفرما در خصوص پرداخت یا عدم پرداخت حق بیمه ایام اشتغال کارگر و اجرا یا عدم اجرای تکالیف کارفرما در این خصوص نمی‌باشد و صرفاً ناظر بر عدم صلاحیت دادگا‌ه‌ها در رسیدگی به اختلافات کارگران و کارفرمایان در خصوص الزامات بیمه‌ای است و این‌که سازمان تأمین اجتماعی در این خصوص صالح شناخته شده است، نافی صلاحیت عام مراجع حل اختلاف کار در رسیدگی به اختلافات کارگران و کارفرمایان ناشی از اجرای قانون کار موضوع ماده 148 قانون کار مصوب 1369 نمی‌باشد. 2- اعتراض ثالث موضوع مواد 417 به بعد قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، مختص به آراء صادره از دادگاه‌های دادگستری است که به دعاوی ترافعی رسیدگی می‌کنند و قابل تسری به تصمیمات و آراء مراجع شبه‌قضایی نیست.
منبع: مشاهده