استعلام :
مطابق ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری حداکثر مدت بازداشت متهم ناشی از صدور قرار بازداشت موقت و سایر قرارهای منجر به بازداشت متهم نباید از حداقل مجازات حبس تجاوز نماید. حال مستدعیست پاسخ فرمایید: آیا چنانچه مجازات حبس توأم با سایر مجازات‌های تخییری یا غیر تخییری باشد، یا چنانچه حبس توأم با دیه و یا رد مال باشد، مقررات ماده مذکور جاری می‌باشد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
1- با عنایت به این‌که، تنها ملاک محاسبه حداکثر مدت بازداشت متهم در اجرای ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، حداقل حبس مقرر در قانون برای آن جرم تعیین شده است، در هر مورد که جرم انتسابی به متهم دارای مجازات حداقل حبس باشد، اعم از این‌که حبس مذکور توأم با سایر مجازات‌ها به نحو تخییری یا غیر تخییری و یا همراه با دیه باشد، حداقل مجازات حبس مقرر در قانون برای جرم منظور در مدت بازداشت متهم می‌باید مورد رعایت قرار گیرد.
2- رد مال مجازات نیست و در جرایمی که علاوه بر الزام محکوم به رد مال، مجازات قانونی جرم، حبس باشد، ملاک محاسبه حداکثر مدت بازداشت متهم، حداقل حبس مقرر در قانون برای آن جرم است و بازداشت متهم مازاد بر آن فاقد مجوز قانونی است.
