استعلام :
1- با توجه به سکوت قانون، چنانچه قاضی دادگاه کیفری دو و یا حتی قاضی دادگاه حقوقی، بعد از صدور رأی و قطعیت آن (چه در دادگاه بدوی چه دادگاه تجدیدنظر) متوجه اشتباه خود در رأی صادره گردد، باید به چه صورت اقدام نماید؟
2- در راستای تقاضای محکوم‌علیه مبنی بر اعمال ماده 77 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، با توجه به قید دادگاه صادر کننده رأی در متن ماده (نه دادگاه صادر کننده رأی قطعی) آیا اعمال مقررات این ماده با وجود قطعیت حکم در دادگاه تجدیدنظر استان، از وظایف دادگاه بدوی می‌باشد یا دادگاه تجدیدنظر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
1- در صورتی که قاضی دادگاه صادرکننده رأی به هر علت در صدور رأی دچار اشتباه شده باشد و پی به اشتباه خود ببرد، در صورتی که حکم صادره قطعیت یافته باشد و آن را مشمول ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 بداند، مراتب را به مقامات ذی‌ربط در قوه قضاییه اعلام می‌کند و در هر حال، با توجه به موازین قانونی فعلی، قاضی صادرکننده رأی مجاز به عدول از رأی خود و یا درخواست تجدید نظر نسبت به آن نیست و دادگاه تجدید نظر نیز پیش از نقض رأی اشتباه، مجاز به رسیدگی به تجدید نظرخواهی نیست.
2- منظور از «دادگاه» در ماده 77 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، دادگاهی است که رأی لازم‌الاجراء صادر کرده است. بدیهی است در صورتی که رأی دادگاه نخستین ذاتاً قطعی باشد و یا به علت عدم طرح در دادگاه تجدیدنظر قطعیت یافته باشد، دادگاه نخستین دادگاه صادرکننده رأی قطعی است و چنانچه رأی دادگاه نخستین در دادگاه تجدیدنظر، تأیید و یا این مرجع پس از نقض رأی دادگاه نخستین رأسا مبادرت به صدور حکم کند، دادگاه تجدیدنظر صادرکننده رأی قطعی است.
