استعلام :
بر اساس ماده 112 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1382، فراری وضع کارکنانی است که مدت غیبت آنان در زمان صلح از پانزده روز و در زمان جنگ از پنج روز تجاوز نماید.
مستند به ماده 77 قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح مصوب 1382، کارکنان فراری نیروهای مسلح تا رسماً خود را برای ادامه خدمت به یگان مربوط معرفی ننمایند فرارشان استمرار خواهد داشت و در صورتی که در اثنای فرار یکی از عذرهای موجه حادث شود، برای مدت زمان عذر موجه مجازات نخواهند شد؛ اما مجموع فرار قبل و بعد از حدوث عذر، یک فرار متوالی و مستمر محسوب می‌شود. با مداقه در متن ماده مارالذکر، قانونگذار از عبارت «کارکنان فراری نیروهای مسلح تا رسماً خود را برای ادامه خدمت به یگان مربوط معرفی ننمایند فرارشان استمرار خواهد داشت» استفاده نموده است. برخی از قضات صرف حضور فیزیکی فرد فراری در یگان خدمتی یا سایر یگان‌ها به غیر از یگان خدمتی فرد، مانند حضور فرد در معاونت نیروی انسانی فراجا آن هم بدون انجام وظیفه محوله سازمانی را قطع استمرار فرار تلقی می‌نمایند و این موضوع محلی برای استفاده کارکنان شده و به عبارتی 1+14 چهارده روز غیبت دارند و یک روز یا حتی ساعاتی از یک روز را بدون اینکه به وظیفه سازمانی خود بپردازند در محل کار حضور فیزیکی دارند و همین موضوع مشکلات زیادی را برای سازمان‌های نیروهای مسلح به وجود آورده است.
لذا خواهشمند است نظریه مشورتی آن مرجع در خصوص آثار مراجعه فیزیکی یک روزه کارکنان مارالذکر در محل خدمت، بدون اقدام به فعالیت کاری و ارائه عملکرد، در قطع استمرار فرار یا استمرار داشتن فرار را به این معاونت اعلام نمایند.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
طبق ماده 112 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1382، چنانچه مدت غیبت کارکنان نیروی انتظامی در زمان صلح از پانزده روز تجاوز کند، فراری محسوب می‌شوند؛ لذا اگر مدت غیبت کمتر از آن باشد؛ یعنی فرد نظامی قبل از انقضای مهلت مقرر در این ماده خود را جهت ادامه خدمت به یگان خدمتی مربوطه معرفی کند، حضور وی موجب قطع غیبت وی شده و «فراری» محسوب نمی‌شود. به عبارت دیگر رکن مادی بزه «فراری‌بودن» طبق این ماده غیبت بیش از پانزده روز کارکنان نیروی انتظامی در زمان صلح است و چنانچه قبل از انقضای این مهلت حتی در روز آخر یا یک روز مانده به انقضای مهلت مذکور، خود را به به قصد ادامه خدمت به یگان خدمتی مربوطه معرفی کند، رکن مادی بزه فرار از خدمت موضوع این ماده محقق نشده است و اینکه در روز معرفی خود به یگان خدمتی، وظیفه محوله سازمانی را انجام داده یا نه تأثیری در قضیه ندارد.
