با توجه به وضوح و صراحت ماده 122 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 قانونگذار مبنای ضرورت مباشرت بازپرس در انجام تحقیقات در خارج از حوزه قضایی محل خدمت خود را صرفاً تشخیص بازپرس و متعاقباً موافقت دادستان محل خدمت قرار داده که در این شرایط بازپرس پس از احراز ضرورت باید مراتب را به دادستان محل خدمت خود به صورت مستدل اعلام و پس از کسب نظر موافق وی اقدام نماید و در این فرض دادستان اخیر الذکر دارای کلیه اختیارات قانونی دادستان محل خدمت بازپرسی که وی تحت نظارت او انجام وظیفه می نماید در محدوده مأموریت محوله در حوزه قضایی مربوط به دادستان اخیرالذکر می باشد و وی می تواند به استناد ماده 105 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 در جریان تحقیقات بازپرس مذکور در فرض سؤال تقاضای قانونی خود را مطرح و بازپرس یاد شده در حدود قانون مکلف به انجام آن ها می باشد.