احتراما در پروندهي مربوط به بي احتياطي در امر رانندگي منتهي به فوت، راننده مقصر برادر متوفي بوده كه به تحمل دو سال حبس و پرداخت ديه محكوم شده است. اولياي دم براي اينكه متهم كه فرزند ايشان بوده است، تحمل حبس ننمايد، رضايت خويش را نسبت به وي اعلام نموده اند و ذكر كرده اند كه صرفا نسبت به جنبه عمومي جرم اظهار رضايت كرده اند و نسبت به مطالبه ديه بر حق خود باقي هستند. پس از مراجعه ايشان به شركت بيمه آن شركت به استناد رضايت اولياي دوم از پرداخت ديه امتناع نموده است. خواهشمند است بفرمائيد محكوم نمودن شركت بيمه به پرداخت ديه و يا مطالبه ديه از شخص متهم پس از رضايت اولياي دم به نحو فوق وجاهت دارد؟ و آيا تخفيف مجازات متهم به استناد چنين رضايتي صحيح است؟