تعريف ضابطان دادگستری در مادّه 28 قانون آئين دادرسي كيفري مصّوب1392 آمده و مادّه 29 اين قانون هم ضابطان عام و خاص را مشخص نموده است. طبق بند الف اين مادّه، ضابطان عام؛ شامل فرماندهان ، افسران و درجه داران نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران كه آموزش مربوطه را ديده باشند، است. بنابراين، مقنن در قانون اخير كه پس از لازم الاجراء شدن، طبق مادّه570 آن قانون ناسخ تمام قوانين مغاير قبلي است، در مقام بيان ضابط بودن افراد مرتبط با نيروي انتظامي، فقط فرماندهان ، افسران و درجه داران اين نيرو را واجد اين عنوان دانسته و حتي در تبصره همين مادّه، كاركنان وظيفه را از شمول ضابط بودن خارج نموده است؛ لذا نميتوان هيچ فرد يا نهاد ديگري را كه به نحوي وابسته به نيروي انتظامي است ضابط قوه قضائيه محسوب نمود و آنچه در بند 5 مادّه15 آئين دادرسي كيفري 1378 و بند ب مادّه 29 قانون جديد (آْئين دادرسي كيفري مصّوب1392) به عنوان ضابطين خاص آمده، منصرف از نيروي انتظامي و وابستگان به آن است، به علاوه در تبصره3 مادّه23 قانون استخدام ناجا مصّوب 1382، به بهرهگيري از مشاركتهاي مردمي در تحكيم و توسعه نظم وامنيت اجتماعي تحت عنوان«پليس افتخاري» و پليس محلي اشاره شده، از تعريف قانوني ضابطان دادگستري خارج است.