مقررات ماده 403 قانون آيين دادرسي كيفري مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدي، ناظر به مرحله دادرسي به معناي اخص است و شامل مواردي كه دادگاه كيفري يك مستقيماً و در مرحله تحقيقات مبادرت به رسيدگي مي‌نمايد، نمي‌گردد. با عنایت به صراحت تبصره 2 ماده 314 و تأکید ماده 403 قانون ياد شده، هرگاه دادگاه کیفری یک پس از رسیدگی تشخیص دهد که عمل ارتکابی، عنوان مجرمانه دیگری دارد که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه کیفری دو است، دادگاه کیفری یک باید به این جرم رسیدگی و حکم مقتضی صادر نماید و نمیتواند قرار عدم صلاحیت صادر نماید و منظور از عبارت «دادگاه پس از رسیدگی و تحقیقات کافی و ختم دادرسی تشخیص دهد» در تبصره 2 ماده 314 قانون مذکور با لحاظ بند ب مواد 389 و 391 این قانون این است که دادگاه کیفری یک قبل از تشخیص قابلیت طرح پرونده برای دادرسی و تعیین وقت رسیدگی میتواند نسبت به صدور قرار عدم صلاحیت اقدام نماید، لکن پس از شروع به رسیدگی حق صدور قرار عدم صلاحیت را ندارد./م