اولا با عنايت به صدر تبصره 3 ماده 19 قانون مجازات اسلامي 1392 در درجهبندي مجازاتها در صورت تعدد مجازاتهاي يك جرم، "مجازات شديدتر" ملاك است و عليالاصول مجازات شديدتر (مجازات اشد) بر اساس متن ماده 19 قانون مذكور و تبصرههاي آن، قابل تعيين است. بنابراين در مواردي كه براي جرم واحد، مقنن مجازاتهاي متعددي مقرر نموده است، هر يك از مجازاتهاي قانوني آن، مستقل از ساير مجازاتها بر اساس شاخصهاي ماده 19 قانون مزبور و تبصرههاي آن، درجهبندي ميشود، آنگاه هر كدام از مجازاتها كه در درجه بالاتر قرار گيرد، ملاك تعيين درجه جرم است. به اين امر در صدر رأي وحدت رويه شماره 744-19/8/1394 نيز تصريح شده است.
ثانيا صرف نظر از آنكه احراز "عدم امكان تشخيص مجازات شديدتر" در هر پرونده با عنايت به متن ماده 19 قانون مجازات اسلامي 1392 و تبصرههاي آن، به عهده قاضي رسيدگيكننده است، با اين حال، با توجه به اينكه در تعدد جرم، برابر ماده 134 قانون مجازات اسلامي 1392، بايد مجازات اشد اعمال شود، به عنوان مثال اگر مجازات يك جرم، حبس درجه 6 و مجازات جرم ديگر، جزاي نقدي درجه 6 باشد، چون در مقام مقايسه مجازاتهاي اين دو جرم، جزاي نقدي و حبس، هر دو در يك درجه قرار دارند، به لحاظ عدم امكان تشخيص مجازات اشد، بايد حبس را به عنوان مجازات اشد اعمال كرد