استعلام :
اگر زوج بعد از جاری شدن عقد نکاح بخشی از مهریه معادل110 سکه یا بیشتر از آن را دواطلبانه به زوجه تسلیم کرده باشد و بعد از بروز اختلاف و مطالبه بقیه مهریه از طرف زوجه حکم قطعی بر پرداخت آن صادر گشته اما در رسیدگی به ادعای اعسار وی حکم قطعی بر ملائت او نسبت به پرداخت 21 سکه به صورت یک جا و بقیه به صورت سه ماه یک سکه صادر شده باشد آیا می-توان در اجرای قسمت اخیر ماده 18 قانون نحوه اجرای محکومیت¬های مالی مصوب سال94 ناظر بر مواد 11و22 همان قانون برای اجرای چنین حکمی مبادرت به صدور حکم جلب و اعمال ماده3 قانون یاد شده کرده به عبارت دیگر آیا اقدام زوج در ادعای اعسار و احراز ملائت وی به شرح فوق موضوع را از شمول قسمت اول ماده22 قانون حمایت از خانواده خارج و آن را منطبق با قسمت دوم ماده 22 قانون یاد شده کرده است./
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
باتوجه به اطلاق ماده 22 قانون حمایت خانواده مصوب 1/12/1392 اعمال مقررات ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1394، ناظر به مواردی است که زوج مهریه را تا یکصدوده سکه تمام بهارآزادی ویا معادل آن نپرداخته باشد، بنابراین چنانچه زوج قبلاً نسبت به پرداخت یکصدو ده سکه تمام بهار آزادی ویا معادل آن اقدام کرده باشد، بازداشت زوج در اجرای ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی برخلاف قانون مرقوم وبازداشت غیر قانونی محسوب می شود، اما این امر مانع نخواهد بود که زوجه نسبت به مازاد 110 سکه مهریه، اموال زوج را از طریق معرفی به اجرای احکام توقیف و استیفا نماید.
