به استناد تبصره 2 ماده306 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی1379، اجرای حکم غیابی منوط به معرفی ضامن معتبر یا اخذ تأمین متناسب از محکومله خواهد بود و در صورتی که حکم غیابی ابلاغ واقعی نشده باشد محکومعلیه به استناد تبصره 1 ماده 306 قانون یاد شده در صورتی میتواند دادخواست واخواهی به دادگاه صادر کننده حکم غیابی تقدیم دارد که مدعی عدم اطلاع از مفاد رأی باشد. بنابراین چنانچه محکومعلیه غیابی اقدام به ارائه دادخواست اعسار از محکومبه را داده باشد این تاریخ، قدر متیقن تاریخ اطلاع وی از مفاد رأی غیابی خواهد بود و پس از بیست روز امکان واخواهی وی وجود ندارد و در نتیجه موضوع معرفی ضامن معتبر یا اخذ تأمین متناسب از محکومعلیه نیز منتفی است