تاریخ نظریه : 1395/10/13 | شماره نظریه : 7/95/2616

جزئیات نظریه
شماره نظریه : 7/95/2616
شماره پرونده : 95-127/1-1221
تاریخ نظریه : 1395/10/13

استعلام :
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

اولاً) بند 3 ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379، همانگونه که در آن تصریح شده است، ناظر به عدم اهلیت خواهان است و منصرف از عدم اهلیت خوانده می­باشد. بنابراین با عنایت به ماده 89 ناظر به بند 3 ماده 84 قانون یادشده در موارد عدم اهلیت خواهان، قرار ردّ دعوا صادر می­شود.

ثانیاً) صرف طرح دعوا علیه خوانده­ای که خواهان از عدم اهلیت وی مطلع نبوده است، موجب صدور قرار عدم اهلیت خوانده یا هر قراری که باعث مختومه نمودن شکلی پرونده شود نمی­باشد، بلکه دادگاه باید با استفاده از ملاک ماده 105 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379 دادرسی را متوقف نماید اما هرگاه خواهان خوانده را محجور اعلام نموده باشد و یا از مفاد دادخواست و پیوست­های آن معلوم باشد که وی به رغم اطلاع از عدم اهلیت خوانده، نام سرپرست قانونی وی را در دادخواست قید نکرده است، به نظر می­رسد دادگاه باید قرار عدم اهلیت خوانده را صادر نماید که این مورد تنها مصداق بند د ماده 332 قانون یادشده است.

منبع: مشاهده