استعلام :
با توجه به تبصره قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان آیا بازنشستگان دارای سابقه حضور در جبهه رزمنده مشمول بهره مندی از مزایای ایثارگران مبنی بر مستثنی بوده از ممنوعیت به کارگیری تبصره فوق می شوند یا خیر؟ در صورت مثبت بودن چه مدت رزمندگی ملاک جهت استفاده از بهره مندی است.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
اولاً با توجه به تعریف ایثارگر در بند الف ماده 1 قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران مصوب 4/12/1391 مبنی بر اینکه «ایثارگر در این قانون به کسی اطلاق می گردد که برای استقرار و حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و دفاع از کیان نظام جمهوری اسلامی ایران و استقلال و تمامیت ارضی کشور، مقابله با تهدیدات و تجاوزات دشمنان داخلی و خارجی انجام وظیفه نموده و شهید، مفقودالاثر، جانباز، اسیر، آزاده و رزمنده شناخته شود»، بنابراین مقنن در بند الف ماده قانونی یاد شده، رزمندگان را از مصادیق ایثارگران دانسته است، لذا در ما نحن فیه، تبصره 1 ماده واحده قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان مصوب 20/2/1395 به رزمندگان نیز تسری دارد. ثانیاً با عنایت به بند 9-3 سند راهبردی خدمات رسانی به رزمندگان موضوع تصویب نامه شماره 50639/ت 49185 مورخ 23/4/1394 هیئت وزیران مبنی بر اینکه «میزان حضور و امتیازبندی شاخص پایه برای حضور افراد در جبهه، مناطق جنگی و عملیاتی و امنیتی به عنوان رزمنده موضوع بند «الف» 2/9، حداقل چهل و پنج روز، اعم از داوطلبانه و یا موظفی به طور مستمر و یا متناوب، تعیین و به شرح جدول موضوع بند 4-9 امتیازات آنان محاسبه می شود» لذا ملاک بهره مندی رزمندگان از تبصره 1 ماده واحده قانون ممنوعیت بکارگیری بازنشستگان مصوب 20/2/1395 حضور چهل و پنج روز در جبهه (مناطق جنگی و عملیاتی و امنیتی) می باشد.
