با عنایت به ماده 2 قانون اجازه پرداخت حق محرومیت از مطب مصوب 22/9/66 و ماده واحده قانون شمول قانون پرداخت حق محرومیت از مطب به مشمولان لایحه قانونی خدمت نیروی انسانی، درمانی و بهداشتی و اصلاحیه‌های بعدی آن مصوب 15/2/1372 قانون صدرالذکر، ناظر به اعضای هیئت علمی دانشکده‌های گروه پزشکی و شاغلان رشته های پیراپزشکی و مشمولان لایحه قانونی خدمت نیروی انسانی، درمانی و بهداشتی مصوب 24/9/58 و قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 30/1/66 می‌باشد که قانون‌گذار به موجب مواد قانونی مزبور دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی را مجاز دانسته از خدمات تمام وقت (شبانه روزی کامل) اعضای هیئت علمی دانشکده‌های گروه پزشکی و شاغلان رشته‌های پیراپزشکی استفاده کنند و در ازای آن حداکثر معادل صد در صد حقوق و فوق‌العاده شغل آنان را به عنوان حق محرومیت از مطب، داروخانه، آزمایشگاه یا انواع دیگر درآمدهای خارج از دانشگاه بپردازند. هم چنین مشمولان لایحه قانونی خدمت نیروی انسانی، درمانی و بهداشتی مصوب 24/9/58 و قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 30/1/66 نیز می‌توانند طبق ضوابط مندرج در قانون اجازه پرداخت حق محرومیت از مطب مصوب 22/9/66 از حق محرومیت از مطب استفاده کنند و تسری حکم مقرر در ماده 2 قانون موصوف و ماده واحده مرقوم به سایر اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و دانشکده‌های دیگر از جمله حقوق، ادبیات فارسی، الهیات و... فاقد وجاهت قانونی است.