اولاً برابر بند پ ماده 14 قانون مجازات اسلامی مصوب 1394، دیه یکی از اقسام مجازاتهاست. بنابراین با توجه به مواد 226 و 251 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، آزادی چنین محکومعلیهی منوط به دادن تأمین یا اجرای کامل مجازات یا اثبات اعسار وی است و صرف تقدیم دادخواست اعسار از محکومبه (دیه) موجب آزادی بلاقید وی نمیگردد و مقررات ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب 1394، نافی این تکلیف قانونی نیست.
ثانیاً باتوجه به ماده 22 قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب 23/3/1394 و لحاظ ماده 3 این قانون، در فرضی که اعسار محکومعلیه ثابت و حکم بر تقسیط دیه صادر شده است، چنانچه برای وی مجازات دیگری تعیین نشده باشد، وی بدون اخذ تأمین آزاد میشود.