1- مقنن آزادی مشروط را منحصراً برای شخصی در نظر گرفته است که به حبس به عنوان مجازات اصلی محکوم شده باشد، نه محکومان به سایر مجازات‌ها. بنابراین کسی که به موجب حکم قطعی دادگاه کیفری به جزای نقدی محکوم شود و آن را نپردازد و مال هم از او به دست نیاید و بازداشت شود، از شمول مقررات آزادی مشروط خارج است.
2- ماده 58 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 راجع به آزادی مشروط ناظر به محکومیت حبس تعزیری به موجب حکم دادگاه است و اطلاق آن شامل محکومیت حبس بدل از مجازات تکمیلی موضوع قسمت اخیر ماده 24 این قانون نیز می‌شود به ویژه استنباط از عبارت «...بقیه مدت محکومیت را به حبس یا جزای نقدی درجه هفت یا هشت تبدیل می‌کند...» این است که این حبس مجازات تعزیری جدا و مستقل از مجازات تکمیلی محسوب می‌گردد لذا با رعایت شرایط مقرر در ماده 58 قانون صدرالذکر مشمول آزادی مشروط می‌گردد.