در فرض سؤال که مالی از محکوم¬ توقیف و به حافظ سپرده شده و سپس مفقود شده است، صرف¬نظر از احراز خیانت یا عدم خیانت حافظ و صرف¬نظر از بقای اصل دین محکوم، مادام که معادل آن به محکوم¬له پرداخت نشود، در صورتی¬که به تشخیص دادگاه مفقود شدن مال معرفی شده قابل استناد به رفتار محکوم¬ نباشد، بازداشت وی وجاهت قانونی ندارد؛ زیرا در هر حال مالی که امکان استیفای محکوم¬به از محل آن وجود داشته، معرفی شده است و در این حالت بر محکوم¬ عناوین « مستنکف» یا «مماطل» صدق نمی¬کند.