در فرض سوال که پس از تقدیم دادخواست و ثبت آن، وکیل فقط نسبت به یکی از خواستههای مربوط (بدون دخالت در دیگر خواستهها) اعلام وکالت نموده است، پذیرش وکالت وی با منع قانونی مواجه نیست؛ زیرا در مواردیکه برابر قانون امکان رسیدگی توأمان دعاوی مختلف وجود دارد، اصل استقلال دعاوی فقط از جهت رسیدگی توأمان استثناء برمیدارد و دیگر آثار این اصل همچنان حکمفرماست. از سوی دیگر با عنایت به اصل سی و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده 31 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379، معرفی وکیل در دعاوی، حق متداعیین است؛ بنابراین نمیتوان آنها را موظف به اعطای وکالت برای تمام دعاوای دانست که توأمان رسیدگی میشود.