با توجه به اینکه اعتبارات مذکور برای اجرای پروژه عمرانی در نظر گرفته شده است؛ لذا از اعتبارات مذکور فقط در محدوده پروژه عمرانی میتوان استفاده نمود. بنابراین آن قسمت از مالیاتهای بر ارزش افزوده موضوع تبصره 2 ماده 39 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 17/2/1387 با اصلاحات بعدی و آییننامه اجرایی آن که به شهرداریها و دهیاریها تخصیص داده میشود با توجه به تصویب مصوبه شورای اسلامی شهر چنانچه بخشی از آن جهت بودجه عمرانی شهرداری تخصیص داده شود، شهرداری نمیتواند از آن بخش، جهت پرداخت حقوق و مزایای کارکنان شهرداری استفاده نماید. ضمناً مفاد اصل 53 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران موید این نظر است.