قوانین جدید کار در ایران 1404 | از مرخصی تا حقوق: هر آنچه...

قوانین جدید کار در ایران 1404 | از مرخصی تا حقوق: هر آنچه...
  • شنبه 4 مرداد 1404

 

 راهنمای کامل قوانین کار با «وکیلان»: حقوق خود را بشناسید و با اطمینان در محیط کار قدم بردارید


محیط کار، خانه دوم ماست. جایی که ساعت‌ها از عمر، انرژی و تخصص خود را در آن سرمایه‌گذاری می‌کنیم تا آینده‌ای بهتر بسازیم. اما این رابطه دوطرفه میان کارگر و کارفرما، سرشار از جزئیات و قوانین حقوقی است که ندانستن آن‌ها می‌تواند شیرینی تلاش و پیشرفت را به تلخی یک اختلاف یا تضییع حق تبدیل کند. آیا قرارداد کاری شما قانونی است؟ از حقوق پایه خود مطلع هستید؟ شرایط استعفا یا اخراج قانونی چیست؟
این سوالات، دغدغه مشترک هزاران کارگر و کارفرمای مسئولیت‌پذیر است. ما در وکیلان بر این باوریم که آگاهی، قدرتمندترین ابزار شما در دنیای کار است. این مقاله، چراغ راه شما برای شناخت کامل حقوق و قوانین کار است. ما قدم به قدم، از انواع قراردادهای اداره کار گرفته تا شرایط حساس فسخ و اخراج، تمام نکات کلیدی را به زبانی ساده و کاربردی برایتان شرح می‌دهیم تا با چشمانی باز و اطمینان خاطر، مسیر شغلی خود را طی کنید.

 

مهم ترین نکات قوانین اداره کار

قرارداد کار، شناسنامه رابطه شغلی شماست. این سند نه تنها وظایف شما را مشخص می‌کند، بلکه امنیت شغلی و حقوق قانونی‌تان را نیز تعریف و تضمین می‌کند. نادیده گرفتن اهمیت آن، مانند ساختن یک ساختمان بدون پی‌ریزی محکم است. بیایید با انواع رایج قراردادهای کاری در ایران آشنا شویم.

1. قرارداد دائم (غیرموقت): سنگر امنیت شغلی

قرارداد دائم، همان‌طور که از نامش پیداست، برای کارهایی با ماهیت مستمر و همیشگی تنظیم می‌شود و تاریخ پایان مشخصی ندارد. این نوع قرارداد، بالاترین سطح از امنیت شغلی را برای کارگر فراهم می‌کند، زیرا فسخ آن از سوی کارفرما تنها تحت شرایط بسیار خاص و دشوار قانونی امکان‌پذیر است. اگر در شرکتی به کاری مشغول هستید که جزو وظایف اصلی و دائمی آن مجموعه محسوب می‌شود، طبق قانون، قرارداد کار شما باید از نوع دائم باشد.
نکته کلیدی وکیلان: بسیاری از کارفرمایان برای فرار از تعهدات قرارداد دائم، قراردادهای موقت یک‌ساله را به صورت متوالی تمدید می‌کنند. بدانید که اگر ماهیت کار شما مستمر باشد، پس از چند بار تمدید، این قراردادها در حکم قرارداد دائم خواهند بود و شما از تمام مزایای آن برخوردارید.

2. قرارداد کار معین (موقت): رایج‌ترین نوع قرارداد

این نوع قرارداد، متداول‌ترین شکل قرارداد کار در بازار کار امروز ایران است. در قرارداد کار معین، تاریخ شروع و پایان همکاری به طور دقیق مشخص شده است. پس از اتمام مدت قرارداد، رابطه کاری به طور خودکار خاتمه می‌یابد، مگر اینکه طرفین با توافق یکدیگر آن را تمدید کنند. این قرارداد برای پروژه‌ها، کارهای فصلی یا وظایفی که ماهیت غیرمستمر دارند، ایده‌آل است.

3. محتوای الزامی قراردادهای کار: چه چیزهایی باید در قرارداد شما نوشته شود؟

یک قرارداد کار قانونی، فارغ از نوع آن (دائم یا موقت)، باید طبق ماده 10 قانون کار، شامل اطلاعات مشخص و شفافی باشد. هرگز یک قرارداد سفید یا ناقص را امضا نکنید! یک قرارداد استاندارد باید موارد زیر را در بر بگیرد:
مشخصات دقیق طرفین: نام، نام خانوادگی، کد ملی و آدرس کارگر و کارفرما.
نوع کار یا حرفه: شرح دقیق وظایفی که کارگر به عهده دارد.
حقوق پایه کار و مزایا: حقوق مبنا، حق مسکن، بن کارگری، حق اولاد و سایر مزایا باید به وضوح ذکر شود.
ساعات کار، تعطیلات و مرخصی‌ها: مطابق با قانون کار.
محل انجام کار: آدرس دقیق محلی که کار در آنجا انجام می‌شود.
تاریخ انعقاد قرارداد.
مدت قرارداد کار : در صورتی که کار موقت باشد.
تعهدات طرفین کار: سایر شروط و تعهداتی که مغایر با قانون نباشد.

 

قانون کار

رابطه کاری تنها به انجام وظیفه و دریافت حقوق خلاصه نمی‌شود. قانون کار مجموعه‌ای از حقوق اساسی را برای حمایت از نیروی کار در نظر گرفته است.

1. حقوق پایه کارگر: ستون‌های اصلی امنیت مالی

هر کارگری، صرف نظر از نوع قراردادش، از حقوق زیر برخوردار است:
حداقل دستمزد کار: دریافت حقوقی معادل یا بیشتر از حداقل دستمزد تعیین‌شده توسط شورای عالی کار.
بیمه تأمین اجتماعی کارگر: کارفرما موظف است از روز اول کار، کارگر را بیمه کند. این حق قابل معامله یا چشم‌پوشی نیست.
عیدی و پاداش کار: معادل دو ماه حقوق پایه در پایان سال (مشروط به اینکه از سه برابر حداقل حقوق همان سال بیشتر نشود).
سنوات یا حق پایان کار: به ازای هر سال کار، معادل یک ماه آخرین حقوق به عنوان مزایای پایان کار.
مرخصی استحقاقی کارگر: حداقل 26 روز مرخصی با حقوق در سال، به علاوه تعطیلات رسمی.
حقوق اضافه‌کاری کارگر: برای کار بیشتر از ساعات موظف، 40٪ بیشتر از مزد هر ساعت کار عادی.

2. شرایط و روش استعفای کارگر: چگونه به صورت قانونی جدا شویم؟

استعفا حق قانونی هر کارگری است. اگر تصمیم به ترک کار خود گرفته‌اید، برای حفظ حقوق قانونی خود (مانند دریافت سنوات)، باید شرایط و روش استعفای کارگر را به درستی طی کنید.
ارائه درخواست کتبی: استعفای خود را به صورت کتبی به کارفرما اعلام کنید. استعفای شفاهی اعتبار قانونی ندارد.
رعایت دوره یک‌ماهه: پس از ارائه استعفانامه، شما موظف هستید به مدت یک ماه به کار خود ادامه دهید تا کارفرما فرصت یافتن جایگزین را داشته باشد.
تسویه حساب: پس از اتمام دوره یک‌ماهه، کارفرما مکلف به پرداخت تمام حقوق معوقه، مانده مرخصی و سنوات پایان خدمت شماست.

3. فسخ قرارداد از طرف کارگر: چه زمانی می‌توانید یک‌طرفه قرارداد را تمام کنید؟

گاهی اوقات، این کارفرماست که به تعهدات خود عمل نمی‌کند. در چنین شرایطی، قانون به شما اجازه فسخ قرارداد از طرف کارگر را می‌دهد. مواردی مانند عدم پرداخت حقوق برای مدت طولانی یا فراهم نکردن شرایط کاری ایمن، می‌تواند از دلایل موجه برای فسخ یک‌طرفه قرارداد توسط شما باشد. در این موارد، حتماً با یک مشاور حقوقی مانند کارشناسان وکیلان مشورت کنید تا از مسیر قانونی آن اطمینان حاصل کنید.

 

 

  همه چیز درباره فسخ قرارداد و اخراج قانونی

اخراج، یکی از نگران‌کننده‌ترین اتفاقات در زندگی حرفه‌ای هر فرد است. اما قانون کار برای جلوگیری از اخراج‌های سلیقه‌ای و بی‌دلیل، شرایط بسیار دقیقی را تعیین کرده است.

1. شرایط فسخ یک‌طرفه قرارداد از سوی کارفرما

کارفرما نمی‌تواند هر زمان که اراده کرد، شما را اخراج کند. شرایط فسخ یک‌طرفه قرارداد توسط کارفرما تنها در صورتی قانونی است که کارگر در انجام وظایف خود قصور ورزد یا آیین‌نامه‌های انضباطی کارگاه را پس از دریافت تذکرات کتبی، نقض کند.

2. شرایط قانونی اخراج کارگر: یک فرآیند چندمرحله‌ای

اخراج کارگر چه شرایطی دارد؟ این سوالی کلیدی است که پاسخ آن در یک فرآیند مشخص خلاصه می‌شود. برای اینکه اخراج یک کارگر قانونی باشد، کارفرما باید مراحل زیر را طی کند:
اثبات قصور کارگر: کارفرما باید ثابت کند که کارگر در انجام وظایف محوله کوتاهی کرده یا قوانین را زیر پا گذاشته است.
اخطار کتبی: قبل از هر اقدامی، کارفرما باید به صورت کتبی به کارگر تذکر دهد و موارد تخلف را به او گوشزد کند.
کسب نظر مثبت تشکل کارگری: کارفرما باید نظر موافق شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی کارگاه را جلب کند.
تأیید نهایی هیأت حل اختلاف: در نهایت، اخراج باید به تأیید هیأت تشخیص یا هیأت حل اختلاف اداره کار برسد.
مثال کاربردی: فرض کنید کارگری به طور مکرر با تأخیر در محل کار حاضر می‌شود. کارفرما ابتدا باید طی یک یا دو اخطار کتبی، این موضوع را به او تذکر دهد. اگر این رویه ادامه پیدا کرد، کارفرما می‌تواند با ارائه مستندات (اخطارهای کتبی و لیست حضور و غیاب) به شورای اسلامی کار و سپس اداره کار، درخواست اخراج قانونی کارگر را ارائه دهد. اخراج بدون طی این مراحل، غیرقانونی تلقی می‌شود.

3. حقوق کارگر در صورت اخراج: پایان کار به معنای پایان حقوق نیست!

حتی در صورت اخراج قانونی، شما همچنان از حقوقی برخوردار هستید. حقوق کارگر در صورت اخراج شامل موارد زیر است:
دریافت کلیه مطالبات معوقه: شامل حقوق ماه‌های گذشته، مانده مرخصی و...
دریافت سنوات پایان خدمت: به ازای هر سال سابقه کار، معادل یک ماه حقوق.
معرفی‌نامه برای بیمه بیکاری: مهم‌ترین حق شما پس از اخراج، دریافت نامه از کارفرما برای مراجعه به سازمان تأمین اجتماعی و برقراری بیمه بیکاری است.
اگر به صورت غیرقانونی اخراج شده‌اید، می‌توانید با مراجعه به اداره کار، شکایت کرده و درخواست «بازگشت به کار» و دریافت حقوق ایام بلاتکلیفی خود را داشته باشید.

 

 قوانین کار

قوانین کار، مجموعه‌ای پیچیده اما حمایتی هستند که برای ایجاد تعادل و عدالت در روابط کاری طراحی شده‌اند. چه کارگر باشید و چه کارفرما، اطلاع از این قوانین نه تنها از بروز اختلافات جلوگیری می‌کند، بلکه به ایجاد یک محیط کاری سالم، شفاف و مولد کمک می‌کند. امضای یک قرارداد آگاهانه، شناخت حقوق پایه و آگاهی از شرایط قانونی خاتمه همکاری، سه رکن اساسی برای ساختن یک مسیر شغلی امن و موفق است.
اجازه ندهید ناآگاهی، آینده شغلی و امنیت مالی شما را به خطر بیندازد. تیم متخصصان وکیلان آماده است تا در تمامی چالش‌های حقوقی مربوط به قانون کار، از تنظیم و بررسی قرارداد گرفته تا پیگیری دعاوی در اداره کار، در کنار شما باشد.
برای دریافت مشاوره تخصصی، دفاع از حقوق خود و اطمینان از رعایت کامل قوانین در محیط کارتان، همین امروز با کارشناسان ما در «وکیلان» تماس بگیرید. ما دانش خود را به قدرت شما تبدیل می‌کنیم.


 

دیدگاه :

برای ثبت نظر ابتدا باید وارد شوید
ورود/ثبت نام