فصل دهم قانون ماليات بر ارزش افزوده

ـ ساير مقررات

فصل دهم ـ ساير مقررات

ماده 46: ـ كليه عوارض و ماليات موضوع اين قانون كه توسط گمرك جمهوري اسلامي ايران به صورت قطعي وصول و به حسابهاي مربوطه واريز مي ‌شود، مشمول حكم ماده‌ (۱۶۰) قانون امور گمركي مي ‌باشد.

ماده 47: ـ پرونده ‌هاي ماليات بر ارزش افزوده كه تاريخ تعلق آنها قبل از لازم ‌الاجراء شدن اين قانون است، از نظر تعيين مأخذ مشمول ‏ماليات و نرخ ماليات، جرايم و تكاليف مؤديان و مأموران مالياتي و نحوه رسيدگي تابع قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب ۱۳۸۷/۲/۱۷ مي‌ باشد، اما در مورد رفع اختلاف سازمان با مؤدي، ‏قطعيت، وصول، توزيع و تسويه، تابع احكام و مقررات اين قانون است.‏

ماده 48: ـ متن زير جايگزين ماده‌ (238) قانون ماليات ‌هاي مستقيم مي‌ شود و به اين قانون تسري مي‌ يابد:
«ماده 238‌ ـ در مواردي كه برگ تشخيص ماليات صادر و به ‌مؤدي ابلاغ مي ‌شود، چنانچه مؤدي نسبت به آن معترض باشد مي ‌تواند ظرف سي ‌روز از تاريخ ابلاغ شخصاً يا به وسيله وكيل ‌تام ‌الاختيار خود با ارائه دلايل و اسناد و مدارك كتباً از اداره امور مالياتي تقاضاي رسيدگي مجدد نمايد.
مسؤول/ مسؤولان مربوط كه از طرف سازمان امور مالياتي مشخص مي ‌شوند، موظفند پس از ثبت درخواست مؤدي و ظرف‌ مهلتي كه بيش از چهل و پنج ‌‌روز از تاريخ ثبت درخواست نباشد به موضوع ‌رسيدگي و در صورتي كه دلايل و اسناد و مدارك ابرازشده را براي ‌رد مندرجات برگ تشخيص كافي دانستند‌، آن را رد و در صورتي كه دلايل و اسناد و مدارك ابرازي را مؤثر در تعديل درآمد تشخيص دهند موارد تعديل درآمد مشمول ماليات را مشخص نمايند. چنانچه مؤدي نظر مسؤول/ مسؤولان مربوط در تعديل درآمد مشمول ماليات را قبول نمايد درآمد مشمول ماليات تعديل ‌شده، قطعي است. در غير اين‌ صورت براي رسيدگي به مابه ‌التفاوت تا مبلغ مورد اعتراض مؤدي، موضوع به هيأت حل اختلاف مالياتي ارجاع مي ‌شود. همچنين هرگاه دلايل و اسناد و مدارك ابرازي مؤدي را براي رد برگ تشخيص يا تعديل درآمد مؤثر تشخيص ندهند بايد موضوع را مستدلاً در پرونده منعكس و مراتب را براي رسيدگي به هيأت حل اختلاف مالياتي ارجاع نمايند.
تبصره 1 ـ دستورالعمل اجرائي اين ماده ‌با پيشنهاد سازمان امور مالياتي به تصويب وزير امور اقتصادي و دارايي مي ‌رسد.
تبصره 2 ـ در مواردي كه مؤدي اطلاعات مربوطه را از طريق سامانه مؤديان اظهار كرده باشد، مطابق احكام قانون سامانه مؤديان و پايانه ‌هاي فروشگاهي رفتار خواهد شد.»

ماده 49: ـ متن زير جايگزين تبصره ماده‌ (239) قانون ماليات‌ هاي مستقيم مي‌ شود و به اين قانون تسري مي ‌يابد:
«تبصره‌ ـ در مواردي كه برگ تشخيص ماليات طبق مقررات ‌تبصره (1) و قسمت أخير تبصره (2) ماده ‌(203) و ماده‌ (208) اين قانون ابلاغ شده باشد و مؤدي به ‌شرح مقررات اين ماده ‌اقدام نكرده باشد در حكم معترض به برگ ‌تشخيص ماليات شناخته مي ‌شود و پرونده امر براي رسيدگي به هيأت حل اختلاف مالياتي ارجاع مي ‌گردد.»

ماده 50: ـ متن زير جايگزين ماده ‌(۲۴۴) قانون ماليات ‌هاي مستقيم و تبصره ‌هاي آن مي ‌شود و به اين قانون تسري مي ‌يابد:
-«ماده ۲۴۴‌ ـ مرجع رسيدگي به كليه اختلاف ‌هاي مالياتي جز در مواردي كه ضمن مقررات اين قانون مرجع ديگري پيش ‌بيني ‌شده‌، هيأت حل اختلافات مالياتي است‌. هر هيأت حل اختلاف مالياتي ‌از سه نفر به ‌شرح زير تشكيل مي ‌شود:
۱‌ ـ يك نفر نماينده سازمان امور مالياتي كشور
۲‌ ـ يك نفر از ميان قضات بازنشسته يا حقوق دانان مطلع در امور مالياتي با شرط وثاقت و امانت به درخواست سازمان امور مالياتي و انتخاب رئيس كل دادگستري هر استان
۳‌ ـ يك نفر نماينده از اتاق بازرگاني، صنايع و معادن و كشاورزي ايران، اتاق تعاون ايران، جامعه حسابداران رسمي ايران، جامعه مشاوران رسمي مالياتي ايران، مجامع حرفه ‌اي، اتاق اصناف ايران، شوراي اسلامي شهر، كانون وكلا، مركز وكلا،‌ كارشناسان رسمي و مشاوران خانواده كه براي مدت سه ‌سال منصوب مي‌ شوند. مؤدي همزمان با اعتراض به برگ تشخيص يا مطالبه ماليات يكي از مراجع اين بند را به‌عنوان نماينده خود جهت شركت در جلسات هيأت حل اختلاف مالياتي معرفي مي ‌نمايد. در صورتي كه برگ ‌تشخيص ماليات ابلاغ قانوني شده باشد و يا همزمان با تسليم ‌اعتراض به برگ تشخيص در مهلت قانوني مؤدي انتخاب خود را اعلام ننمايد، با توجه به نوع فعاليت مؤدي يا موضوع ماليات مورد رسيدگي، از بين نمايندگان مزبور با رعايت تبصره (۵) اين ماده ‌يك نفر انتخاب مي ‌شود.
-تبصره ۱ ـ جلسات هيأتهاي حل اختلاف مالياتي با حضور هر سه عضو رسميت مي ‌يابد و رأي هيأت با اكثريت آراء قطعي و لازم ‌الاجراء است، ولي نظر اقليت بايد در متن رأي قيد گردد.
-تبصره ۲ ـ هيأتهاي حل اختلاف مالياتي داراي استقلال كامل بوده و صرفاً اداره امور دبيرخانه ‌اي هيأتهاي حل اختلاف مالياتي و تشكيل جلسات هيأتها به عهده سازمان امور مالياتي مي ‌باشد. انشاي رأي با رعايت اصل عدالت و بي‌ طرفي كليه اعضا و متكي به اسناد و مدارك مثبته و دلايل و شواهد متقن در همان جلسه و يا حداكثر ظرف سه روز كاري پس از برگزاري جلسه، توسط نماينده بند (۲) اين ماده‌ به عمل آمده و به امضاي تمامي اعضا مي ‌رسد. مؤدي يا نماينده قانوني وي مجاز به حضور كامل در جلسه و ارائه دفاعيات به صورت كتبي يا شفاهي است. اظهارات شفاهي بايد در صورتجلسه قيد و به امضاي وي برسد. سازمان امور مالياتي به ‌منظور اعمال نظارت مؤثر بر عملكرد هيأتهاي حل اختلاف مالياتي، مكلف است نسبت به مستندسازي فرآيند برگزاري جلسات هيأت به نحو مقتضي اقدام كند.
-تبصره ۳ ـ تعيين حق‌ الزحمه اعضاي موضوع بندهاي (۲) و (۳) اين ماده ‌متناسب با تعداد و مدت جلسات و نيز مراحل، منابع مالياتي و پرونده‌ هاي مورد رسيدگي از محل اعتباري ‌كه به همين منظور در بودجه سالانه سازمان امور مالياتي كشور پيش ‌بيني مي‌ شود، مطابق دستورالعملي است كه توسط سازمان مذكور تهيه و ابلاغ مي ‌گردد. حق ‌الزحمه اعضا به‌ صورت متمركز از طرف سازمان امور مالياتي كشور به حساب اعضا پرداخت مي ‌شود.
-تبصره ۴ ـ سازمان امور مالياتي مكلف است نمايندگان معرفي‌ شده در اجراي بندهاي (۲) و (۳) اين ماده‌ را به‌عنوان اعضاي هيأتهاي حل اختلاف مالياتي بپذيرد و با رعايت تبصره (۵) اين ماده‌ از آنها جهت شركت در هيأتهاي مزبور دعوت نمايد.
-تبصره ۵ ـ اسامي كليه افراد معرفي‌ شده توسط رئيس كل دادگستري هر استان، مدير كل مالياتي استان و مراجع مذكور در بند (۳) اين ماده ‌به تفكيك شهرستان ‌ها در سامانه ‌اي كه به صورت متمركز و حداكثر ظرف سه‌ ماه پس از لازم ‌الاجراء شدن اين قانون توسط سازمان امور مالياتي كشور ايجاد مي‌ شود، درج مي ‌گردد. انتخاب افراد موضوع بندهاي (۱)، (۲) و (۳) براي هر پرونده در مواردي كه در شهرستان مورد نظر بيشتر از يك نفر وجود داشته باشد، به صورت تصادفي توسط سامانه مزبور انجام مي ‌شود. اين سامانه مستقيماً زير نظر رئيس كل سازمان امور مالياتي، مديريت مي ‌گردد.
-تبصره۶‌ ـ سازمان امور مالياتي كشور مكلف است حداقل يك هفته قبل از تشكيل جلسه هيأت به نحو مقتضي زمينه دسترسي اعضاي هيأت حل اختلاف مالياتي را برابر مقررات مربوط به مندرجات پرونده مورد اعتراض فراهم نمايد.
-تبصره ۷‌ ـ هر يك از افراد مذكور در بندهاي (۲) و (۳) اين ماده ‌در صورتي كه بيشتر از سه جلسه متوالي يا چهار جلسه متناوب در يك سال از حضور در جلسات هيأت خودداري نمايند، حكم آنان لغو مي ‌شود و رئيس كل دادگستري هر استان و مرجع مربوط، حسب مورد، موظف است ظرف ده ‌روز كاري فرد جايگزين را معرفي نمايد.
-تبصره ۸‌ ـ به منظور اجراي عدالت و اصل استقلال و بي‌ طرفي و رعايت حقوق شهروندي و نظارت مؤثر، سازمان امور مالياتي مكلف است ساختار اداره هيأتهاي حل اختلاف مالياتي را به‌ صورت مستقل، تحت عنوان مركز دادرسي مالياتي در ساختار خود ذيل رئيس كل سازمان ايجاد نمايد. واحدهاي دادرسي مالياتي در هر استان مستقل از اداره كل مالياتي استان تشكيل مي ‌شود.
-تبصره ۹‌ ـ پس از استقرار سامانه مؤديان، ثبت اعتراض توسط مؤدي، انتخاب يكي از مراجع موضوع بند (۳) اين ماده، ارائه هرگونه لايحه به هيأتهاي حل اختلاف، مشاهده اسناد، مدارك و اطلاعات مورد نياز، ابلاغ تاريخ تشكيل جلسات هيأت، اطلاع از نتايج دادرسي و هرگونه اطلاع ديگر در خصوص پرونده دادرسي مالياتي از طريق سامانه مذكور انجام مي ‌شود.
-تبصره۱۰‌ ـ سازمان امور مالياتي كشور مكلف است زمينه دسترسي كامل مؤدي و يا نماينده قانوني وي به مفاد پرونده مورد اعتراض را حداقل يك هفته قبل از تشكيل هيأت فراهم نمايد.
-تبصره ۱۱ ‌ـ عضويت همزمان در فهرست نمايندگان بندهاي (۲) و (۳) موضوع اين ماده ‌ممنوع است.»

ماده 51: ـ متن زير جايگزين ماده ‌(۲۵۱) قانون ماليات‌ هاي مستقيم مي ‌شود و به اين قانون تسري مي‌ يابد:
-«ماده ۲۵۱‌ ـ مؤدي يا دادستان انتظامي مالياتي مي توانند ظرف دو ماه از تاريخ ابلاغ رأي قطعي هيأت حل اختلاف مالياتي تجديدنظر، به استناد عدم رعايت قوانين و مقررات موضوعه يا نقص رسيدگي، با اعلام دلايل كافي به شوراي عالي مالياتي اعتراض نموده و تجديد رسيدگي را درخواست كنند.»

ماده 52: ـ در بند (3) ماده ‌(255) قانون ماليات ‌هاي مستقيم عبارت «نظر اكثريت اعضاي شوراي عالي مالياتي» به عبارت «نظر اكثريت اعضاي هيأت عمومي شوراي‌ عالي مالياتي موضوع ماده (258) اين قانون» تغيير مي ‌يابد.

ماده 53: ـ تبصره ذيل به ماده‌ (258) قانون ماليات‌ هاي مستقيم الحاق مي ‌شود:
«تبصره ‌ـ حكم اين ماده ‌در مواردي كه نسبت به موارد مشابه آراي متفاوتي توسط هيأتهاي حل اختلاف مالياتي صادر شده باشد نيز جاري است.»

ماده 54: ـ در تبصره (۲) ماده ‌(۲۷۴) قانون ماليات‌ هاي مستقيم عبارت «سازمان امور مالياتي كشور» جايگزين عبارت «دادستاني انتظامي مالياتي» مي ‌گردد. حكم اين تبصره و احكام فصل نهم از باب چهارم قانون ماليات‌ هاي مستقيم (به استثناي ماده ‌(۲۱۷)) به اين قانون تسري مي ‌يابد.

ماده 55: ـ از تاريخ لازم ‌الاجراء شدن اين قانون، احكام مربوط به ماليات و عوارض در قوانين زير نسخ مي‌ گردد:

بند 1: ـ قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب 1387/2/17 با اصلاحات و الحاقات بعدي (به استثناي حكم ماده‌ (28) قانون مذكور نسبت به جامعه مشاوران رسمي مالياتي ايران، ماده (50) قانون مذكور و تبصره هاي ذيل آن و تبصره (1) ماده ‌(39) آن قانون نسبت به عوارض موضوع بند (2) ماده ‌(38) اين قانون)

بند 2: ـ بند «ب» ماده‌ (6) و بند «ر» ماده ‌(33) و ماده ‌(73) و ماده ‌(94) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران مصوب 1395/12/14

بند 3: ـ ماده‌ (۶۹) قانون الحاق برخي مواد به قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت (۲) مصوب ۱۳۹۳/۱۲/۴

بند 4: ـ احكام ماده‌ (34) قانون رفع موانع توليد رقابت ‌پذير و ارتقاي نظام مالي كشور مصوب 1394/2/1 در خصوص ماليات بر ارزش افزوده

بند 5: ـ مواد (۱۸) و (۴۷) قانون اصلاح نظام صنفي كشور مصوب ۱۳۹۲/۶/۱۲

ماده 56: ـ اجراي احكام اين قانون نافي اجراي احكام و مقررات ذيل نيست:

بند 1: ـ قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران مصوب 1395/12/14 با اصلاحات و الحاقات بعدي؛ (به استثناي موارد منسوخ در ماده‌ (55) اين قانون، بند «ب» ماده ‌(6)، بند «ر» ماده ‌(33)، ماده ‌(73) و ماده‌ (94) قانون مذكور)

بند 2: ـ قانون ماليات‌ هاي مستقيم مصوب ۱۳۶۶/۱۲/۳ با اصلاحات و الحاقات بعدي

بند 3: ـ قانون مقررات تردد وسايل نقليه خارجي مصوب ۱۳۷۳/۴/۱۲ با اصلاحات و الحاقات بعدي

بند 4: ـ عوارض آزادراهها، عوارض موضوع ماده (۱۲) قانون حمل و نقل و عبور كالاهاي خارجي از قلمرو جمهوري اسلامي ايران مصوب ۱۳۷۴/۱۲/۲۲ با اصلاحات و الحاقات بعدي

بند 5: ـ قانون نحوه تأمين هزينه‌ هاي اتاق‌ هاي بازرگاني و صنايع و معادن جمهوري اسلامي ايران و اتاق تعاون مصوب ۱۳۷۲/۸/۱۱ با اصلاحات و الحاقات بعدي

بند 6: ـ مواد (۶۳) و (۸۷) قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت و مصرف آن در موارد معين مصوب ۱۳۷۳/۱۲/۲۸ با اصلاحات و الحاقات بعدي

بند 7: ـ قانون امور گمركي مصوب ۱۳۹۰/۸/۲۲ با اصلاحات و الحاقات بعدي؛ (به استثناي تعريف حقوق ورودي و ساير وجوه موضوع بند «د» ماده ‌(۱))

بند 8: ـ مواد (۶۵)، (۵۸) و (۷۰) قانون الحاق برخي مواد به قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت (۲) مصوب ۱۳۹۳/۱۲/۴ با اصلاحات و الحاقات بعدي

بند 9: ـ بندهاي «الف» و «ب» ماده ‌(30) و بند (3) ماده ‌(48) قانون احكام دائمي برنامه ‌هاي توسعه كشور مصوب 1395/11/10 با اصلاحات و الحاقات بعدي

بند 10: ـ تبصره (۵) بند «الف» ماده ‌(۲۸) قانون رفع موانع توليد رقابت ‌پذير و ارتقاي نظام مالي كشور مصوب ۱۳۹۴/۲/۱

بند 11: ـ ماده ‌(۷) قانون توسعه ابزارها و نهادهاي مالي جديد به ‌منظور تسهيل اجراي سياست ‌هاي كلي اصل چهل و چهارم (۴۴) قانون اساسي مصوب ۱۳۸۸/۹/۲۵

بند 12: ـ قانون توسعه و حمايت از صنايع دريايي مصوب ۱۳۸۷/۲/۱۵

ماده 57: ـ اين قانون شش ماه پس از ابلاغ به رئيس جمهور لازم الاجراء است.

تبصره: ـ تا تاريخ لازم ‌الاجراء شدن اين قانون، قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب 2/17/ 1387 با اصلاحات و الحاقات بعدي تمديد مي شود و ‏لازم ‌الاجراء است.‏