فصل دوم ‌قانون آيين دادرسي دادگاه های عمومی و انقلاب (‌در امور مدنی)

آراي قابل تجديدنظر

فصل دوم آراي قابل تجديدنظر

ماده 334: مرجع تجديدنظر آراي دادگاههاي عمومي و انقلاب هر حوزه‌ اي، دادگاه تجديدنظر مركز همان استان مي‌ باشد.

ماده 335: اشخاص زير حق درخواست تجديدنظر دارند:

بند الف: طرفين دعوا يا وكلا و يا نمايندگان قانوني آنها.

بند ب: مقامات مندرج در تبصره (1) ماده (326) در حدود وظايف قانوني خود.

ماده 333: در صورتي كه طرفين دعوا با توافق كتبي حق تجديدنظرخواهي خود را ساقط كرده باشند تجديدنظرخواهي آنان مسموع نخواهد بود‌ مگر در خصوص صلاحيت دادگاه يا قاضي صادركننده رأي.

ماده 332: قرارهاي زير قابل تجديدنظر است، در صورتي كه حكم راجع به اصل دعوا قابل درخواست تجديدنظر باشد:

بند الف: قرار ابطال دادخواست يا رد دادخواست كه از دادگاه صادر شود.

بند ب: قرار رد دعوا يا عدم استماع دعوا.

بند ج: قرار سقوط دعوا.

بند د: قرار عدم اهليت يكي از طرفين دعوا.

ماده 330: آراي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور حقوقي قطعي است، مگر در مواردي كه طبق قانون قابل درخواست تجديدنظر باشد.

ماده 331: احكام زير قابل درخواست تجديدنظر مي‌ باشد :

بند الف: در دعاوي مالي كه خواسته يا ارزش آن از سه ميليون (000 /000 /3) ريال متجاوز باشد.

بند ب: كليه احكام صادره در دعاوي غيرمالي.

بند ج: حكم راجع به متفرعات دعوا در صورتي كه حكم راجع به اصل دعوا قابل تجديدنظر باشد.

تبصره: احكام مستند به اقرار در دادگاه يا مستند به رأي يك يا چند نفر كارشناس كه طرفين كتباً رأي آنان را قاطع دعوا قرار داده باشند قابل‌ درخواست تجديدنظر نيست مگر در خصوص صلاحيت دادگاه يا قاضي صادركننده رأي.