ماده 116 قانون مديريت خدمات كشوری

بند الف: تركيب شورا :

جزء 1: رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور (رئيس شورا)

جزء 2: دونفر از معاونين شاغل با تجربه مرتبط وزارتخانه ها به مدت چهارسال.

جزء 3: دونفر صاحب نظر در زمينه مديريت و حقوق اداري به مدت چهارسال.

جزء 4: يك نفر از معاونين تخصصي سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور.

جزء 5: يك نفر از اعضاء كميسيون اجتماعي مجلس شوراي اسلامي با معرفي كميسيون به تصويب مجلس شوراي اسلامي به عنوان ناظر.

جزء 6: ـ معاون ذي ربط سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور به عنوان دبير شورا.
اعضاء مذكور در بندهاي (2)، (3) و (4) بنا به پيشنهاد رئيس سازمان و تأييد رئيس جمهور انتخاب مي گردند.

جزء 7: وزير كار و امور اجتماعي.

بند ب: – وظايف و اختيارات :

جزء 1: بررسي و تصويب تعاريف و شرح وظايف رشته هاي شغلي.

جزء 2: بررسي و تصويب شرايط احراز رشته هاي شغلي و نحوه تخصيص آنها به طبقات جداول حقوق.

جزء 3: بررسي و تصويب دستورالعملها و رويه هايي كه به موجب اين قانون در صلاحيت شورا قرار مي گيرد.

جزء 4: ـ هماهنگي در اظهارنظر و پاسخگويي به استعلامات و ابهامات اداري و استخدامي دستگاههاي اجرائي در اجراء مفاد اين قانون.

جزء 5: ايجاد رويه هاي واحد اداري و استخدامي در چهارچوب مقررات اين قانون.

جزء 6: اتخاذ تصميم در خصوص از كارافتادگي و فوت به سبب انجام وظيفه و ساير امور مربوط، براي كارمنداني كه تابع صندوق بازنشستگي كشوري مي باشند.

جزء 7: ساير مواردي كه از طرف رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور و يا وزراء در ارتباط با تعهدات اين قانون براي كسب نظر مشورتي ارجاع مي شود.

جزء 8: آئين نامه نحوه اداره شوراي تخصصي با پيشنهاد سازمان مديريت به تصويب هيأت وزيران مي رسد.

جزء 9:
تصميمات اين شورا پس از تأييد رئيس جمهور براي دستگاههاي مشمول اين قانون لازم الاجراء است.