استعلام :
همانگونه که مستحضرید، در جهت تجمیع آراء (ادغام) مفاد ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری و صلاحیت آخرین دادگاه صادر کننده حکم، جهت رسیدگی و اخذ تصمیم می‌بایست مد نظر قرار گیرد. حال چنانچه در پرونده‌ای نسبت به استفاده از مزایای آزادی تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی (پابند) اخذ تصمیم شده باشد، آیا این اقدام و صدور مجوز استفاده از پابند به عنوان آخرین اقدام قضایی از ناحیه دادگاه مد نظر قرار می‌گیرد یا این‌که اقدامی در راستای اجرای دادنامه اصلی می‌باشد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
قرار دادن «محکوم به حبس» تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی موضوع ماده 62 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و ماده 553 قانون آیین دادرسی کیفری، با عنایت به مواد مختلف آیین‌نامه اجرایی مراقبت‌های الکترونیکی؛ از جمله بندهای «الف» و «ب» ماده 7 و مواد 8 و 11 این آیین‌نامه «یک تصمیم قضایی» در خصوص نحوه اجرای حکم محکومیت به حبس است و مستقل از امر تعیین مجازات و صدور حکم محکومیت است. بر این بنیاد، «تصمیم دادگاه» در این خصوص (قرار دادن محکوم به حبس تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی) از قلمرو مفهوم حکم (به مفهوم رایج) و دادگاه صادرکننده آخرین حکم، مذکور در ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، خارج است.
