استعلام :
الف: به موجب ماده واحده قانون نحوه بازنشستگي جانبازان انقلاب اسلامي ايران و جنگ تحميلي و... مصوب1367، كليه وزارتخانهها، شركتها، موسسات دولتي، شهرداري ها، بانك ها، موسسات، شركت ها و سازمانهايي كه شمول قانون به آنها مستلزم ذكر نام است، ميتوانند مستخدمين معلول(...) رسمي يا ثابت يا داراي عناوين مشابه خود را به شرط داشتن حداقل بيست سال تمام سابقه خدمت بر اساس درخواست كتبي آنان و تصويب شوراي امور اداري و استخدامي كشور با افزودن سنوات خدمت ارفاقي كه مدت آن ذيلا بر حسب نوع و درجه معلوليت و يا بيماري گرديده است به مدت خدمات آنان بدون پرداخت كسور فقط از لحاظ حقوق بازنشستگي بازنشسته نمايند
ب: به موجب تبصره1 ماده1آييننامه اجرايي قانون موصوف (تصويب نامه 45662 /ت652 مورخ30/5/1368) مقرر شده است شوراي امور اداري و استخدامي كشور مكلف است در صورت كامل بودن مدارك حداكثر ظرف مدت يك ماه از تاريخ وصول مدارك، نظريه خود را مبني بر موافقت يا مخالفت با بازنشستگي و همچنين مدت سنوات ارفاقي را اعلام نمايد.
با عنايت به مراتب بندهاي فوق آيا مراد از كلمه «ميتوانند» در متن ماده واحده، جواز تكليفي براي دستگاههاي مشمول قانون است يا جواز تخييري؟ به عبارت ديگر آيا دستگاهها مكلف به بازنشستگي جانبازان و معلولان موضوع متن واحده ميباشند يا مخير؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
باتوجه به اینکه در متن ماده واحده قانون نحوه بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی و معلولین عادی وشاغلین مشاغل سخت و زیانآور مصوب 67، قانونگذار کلمه «می توانند» را بکار برده است وهم چنین در تبصره 1 ماده 1 آیین نامه اجرایی آن مصوب 28/5/68 هیأت وزیران در زمان وضع آن توجه به این امر داشته است که شورای امور اداری و استخدامی کشور فقط تکلیف درخصوص « مدت زمان اظهارنظر» داشته که می تواند دایر بر موافقت یا مخالفت شورای مذکور باشد، بنابراین اطلاق کلمه « می توانند» ایجاد تکلیف برای دستگاه اجرایی نمی نماید./ن
