تاریخ نظریه : 1393/09/17 | شماره نظریه : 7/93/2218
استعلام :
1- در بزه محاربه اگر متهم اسلحه جنگي مورد استفاده قرار داده ولي اصلا فشنگ نداشته است آيا باز هم محاربه واقع شده است يا خير و در هر صورت تفاوتي مي كند كه مردم حاضر در محل از اين موضوع فاقد فشنگ ...

جزئیات نظریه
شماره نظریه : 7/93/2218
شماره پرونده : 93-186/1-1223
تاریخ نظریه : 1393/09/17

استعلام :
1- در بزه محاربه اگر متهم اسلحه جنگي مورد استفاده قرار داده ولي اصلا فشنگ نداشته است آيا باز هم محاربه واقع شده است يا خير و در هر صورت تفاوتي مي كند كه مردم حاضر در محل از اين موضوع فاقد فشنگ بودن اسلحه مطلع باشند يا خير؟

2- آيا شرط تحقق بزه محاربه وجود اسلحه در دست محارب است و جزء شرط تحقق اين بزه مي باشد و يا صرفا نتيجه ناامني مورد نظر قانونگذار است؟ اگر كشيدن سلاح را شرط تحقق بزه بدانيم منظور از سلاح همان اسلحه مذكور در آئين نامه قانون اسلحه و مهمات و ماده651 قانون مجازات اسلامي است و يا هر نوع وسيله كه توسط محارب مورد استفاده قرار گرفته مانند تبر را هم شامل مي گردد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
1- باتوجه به ماده 279 قانون مجازات اسلامی 1392 ، یکی از مواردی که محاربه صدق می کند، ارعاب مردم توسط کشیدن سلاح به نحوی که موجب نا امنی در محیط گردد لذا در فرضی  که مردم از کشیدن سلاح دچار رعب و وحشت شده ونا امنی در محیط ایجاد گردیده، گرچه اطلاع از خالی بودن اسلحه نداشته باشند، چون همه اجزاء رکن مادی جرم موضوع ماده 279 قانون مذکور محقق گردیده است، با حصول سایر شرایط و ارکان این بزه، می تواند از مصادیق محاربه محسوب شود.

2- رکن اساسی محاربه، کشیدن سلاح (دست بردن به اسلحه) به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنهاست . بنابراین صرف حمل سلاح بدون تظاهر به استفاده ازآن، نمی تواند مشمول عنوان محاربه باشد و سلاح اعم است از اسلحه سرد یا گرم که مصادیقی از آن، در بندهای 1،2و3  تبصره الحاقی ماده 651 قانون مجازات اسلامی 1375 آمده است . بنابراین هرچیزی که در عرف به عنوان وسیله  تهدیدآمیز علیه جان باشد، سلاح محسوب می شود که تشخیص مصداق آن با قاضی رسیدگی کننده است .

منبع: مشاهده