1- با توجه به ماده 134 قانون مجازات اسلامي 1392 و لحاظ تبصره 4 ماده مزبور، مقررات تعدد در كليه جرايم تعزيري درجه يك تا شش، لازمالرعايه است. ملاك تعيين درجه جرم تعزيري، مجازات قانوني جرم است و چنانچه جرم واحد داراي مجازاتهاي قانوني متعدد (اعم از تخييري يا غيرتخييري) است، براي تعيين درجه آن، بدوا بايد هر يك از مجازاتها با توجه به شاخصهاي ماده 19 قانون مذكور و تبصرههاي آن، مستقل از ساير مجازاتها درجهبندي شوند، آنگاه بالاترين درجه مجازات قانوني، ملاك تعيين "درجه جرم" است و بر همين اساس، دو جرم اشارهشده در استعلام با توجه به مجازاتهاي قانوني آنها، هر دو جرم تعزيري درجه 6 محسوب ميشوند و در صورت ارتكاب اين دو جرم توسط متهم، مجازات هر يك از آنها با لحاظ تعدد، بر اساس ماده 134 قانون مذكور تعيين ميگردد،؛ يعني براي هر يك از جرايم مزبور، دادگاه حداكثر مجازات مقرر را حكم ميكند و فقط مجازات اشد، قابل اجرا است. بنابراين در فرض سؤال، دادگاه با اعمال مقررات قسمت اول ماده 134 قانون مذكور در تعيين مجازات هر يك از جرايم ارتكابي، متهم را به لحاظ ارتكاب جرم موضوع بند 1 ماده 19 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر، به 74 ضربه شلاق و پنج ميليون ريال جزاي نقدي و بابت ارتكاب جرم موضوع بند 2 ماده 5 قانون اخيرالذكر، به 74 ضربه شلاق و پانزده ميليون ريال جزاي نقدي محكوم مينمايد كه با مقايسه مجازاتهاي مقرر، چون تعداد حداكثر مجازات شلاق در هر دو جرم، مساوي است، مجازات جرمي كه جزاي نقدي آن بيشتر است، يعني مجازات جرم موضوع بند 2 ماده 5 قانون اخيرالذكر، مجازات اشد محسوب ميگردد و بايد به مرحله اجرا گذاشته شود./