مقنن، صدور حكم معافيت از كيفر را در دو مورد، طي دو ماده جداگانه، يعني مواد 39 و 45 قانون مجازات اسلامي 1392 اعلام نموده است و مورد پيشبيني شده در ماده 45 قانون مذكور كاملا متفاوت از ماده 39 است؛ زيرا طبق ماده 39 قانون مذكور، دادگاه با احراز شرايط مقرر در اين ماده ابتدأً ميتواند نسبت به صدور حكم معافيت از كيفر فقط در جرايم تعزيري درجه 7 و 8 اقدام نمايد، درحاليكه صدور حكم معافيت از كيفر طبق ماده 45 قانون مذكور متعاقب صدور قرار تعويق صدور حكم (موضوع ماده 40 قانون مذكور در جرايم تعزيري درجه 6، 7 و 8) صورت ميگيرد كه پس از گذشت مدت تعويق، در صورت احراز شرايط مقرر در اين ماده حتي در جرايم درجه 6 نيز صدور حكم به معافيت از كيفر بلامانع است.