3- اولاً: تعليق تعقيب موضوع ماده 81 قانون آيين دادرسي كيفري 1392 كه از سوي دادستان با رعايت شرايط مقرر دراين ماده صادرمي گردد، امري متفاوت از تعويق صدور حكم يا تعليق اجراي مجازات موضوع مواد40 و46 قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 است. بنابراين تقسيم قرار تعليق تعقيب به ساده يا مراقبتي فاقد موضوعيت است.
ثانیاً: با توجه به تصریح ماده 251 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 مبنی بر لغو قرار تأمین و نظارت قضایی در صورت صدور قرار تعلیق اجرای مجازات و اطلاق آن که شامل تعلیق ساده و مراقبتی (هردو) میگردد، در موارد صدور قرار تعلیق اجرای مجازات از نوع مراقبتی، قاضی اجرای احکام باید مطابق مقررات ماده 551 این قانون اقدام نماید و موضوع از شمول ماده 507 قانون فوقالذکر به لحاظ اینکه اساساً مجازاتی به مورد اجرا گذاشته نمیشود، خارج است.
4- مقصود از متناسبسازی قرار تأمین به وسیله قاضی اجرای احکام کیفری مطابق ماده 507 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 متناسب کردن تأمین با مجازات مقرر در حکم است که قابل اجرا میباشد؛ بنابراین، در مواردی مانند فرض سؤال که دادگاه مجازات جایگزین تعیین کرده است؛ با توجه به فسلفه وضع مجازاتهای جایگزین که جلوگیری از حبس محکومان است، نمی توان با توسل به متناسبسازی قرار تأمین، محکوم علیه را بازداشت نمود؛ اما در سایر موارد ممکن است متناسبسازی تأمین منتهی به بازداشت محکومعلیه گردد که در این صورت نیز همانگونه که درمتن ماده 507 مقرر شده است، باید مقررات مربوط به تأمین رعایت شود.