مستفاد از ماده 230 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 وثیقه گذار جز مالی که به وثیقه گذارده است مسوولیت دیگری برای پرداخت وثیقه از سایر اموال خود ندارد و مرجع قضائی نمی‌تواند، غیر از مورد وثیقه که توقیف شده است مال دیگری را به فروش رساند و در فرض سوال آنچه که واقعا از سوی وثیقه گذار معرفی و کارشناس آن را رویت و ارزیابی نموده است مال مورد وثیقه تلقی می‌شود و اشتباهات موجود در اسناد ثبتی مربوط تأثیری در این امر ندارد و باعث تغییر مال مورد وثیقه نمی‌شود.