با توجه به بند چ ماده 26 قانون مجازات اسلامی 1392 و تبصره 1 همین ماده، انفصال از خدمات دولتی و عمومی، اعم از دائم یا موقت، فیالواقع یکی از موارد محرومیت از حقوق اجتماعی است که گاه به صورت مجازات اصلی و گاه تبعی یا تکمیلی اعمال می شود. بنابراین، چنانچه جرمی موجب انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی باشد، با توجه به تقسیم بندی جرایم تعزیری طبق ماده 19 قانون مجازات اسلامی مذکور، درجه 4 محسوب می شود و اگر موجب انفصال موقت باشد، با توجه به مدت آن، حسب مورد در درجات 5، 6 یا 7 قرار می گیرد و ماده 20 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی 1394 هم مؤید این مطلب است. و بر این اساس، مجازاتی که در ماده 576 قانون مجازات اسلامی 1375 پیش بینی شده «از یک تا پنج سال انفصال از خدمات دولتی است» که با عنایت به شاخص‌های ماده‌ی 19 و تبصره 2 ماده مذکور، درجه 6 محسوب می‌گردد و از شمول مقررات ماده‌ی 340 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 خارج است و باید پس از انجام تحقیقات مقدماتی در دادسرا با صدور کیفرخواست در دادگاه مطرح شود.