عبارت «تعیین مشخصات طرفین» در ماده 457 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 منصرف از فرض سوال است که دادگاه بدوی در رأی صادره به مشخصات یکی از متهمان هیچ اشاره‌ای ندارد و در حقیقت حکمی علیه یک نفر از متهمان (که نام وی در دادنامه صادره نیامده است) صادر نشده است تا موجبات قابلیت تجدیدنظرخواهی دادنامه محکومیت نسبت به وی فراهم آید و لکن این امر ملازمه با عدم ایجاد حق تجدیدنظر نسبت به متهمی که حکم محکومیت در مورد وی صادر شده است و یا ایجاد مانع در روند دادرسی مرحله تجدیدنظر نسبت به وی نمی‌گردد و لذا دادگاه تجدید نظر مطابق قواعد عام حاکم بر رسیدگی در مرحله تجدید نظر و از جمله مواد 433 و 435 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 تنها نسبت به تجدیدنظرخواهی محکوم علیه مزبور رسیدگی و رأی مقتضی را صادر می‌نماید و نسبت به متهم دیگر که اساسا رای در مورد وی صادر نشده است، تذکر لازم به دادگاه بدوی داده تا اقدام مقتضی را معمول دارد.