مقصود مقنن در صدر ماده 350 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 این است که در جرایم موضوع بندهای الف، ب، پ و ت ماده 302 این قانون، گرچه با توجه به ماده 348 حضور وکیل برای تشکیل جلسه دادگاه ضروری است، امَا کافی نیست و باید متهم نیز شخصاً حاضر شود. بنابراین در صورتی که متهم وکیل معرفی نکرده و برای وی وکیل تسخیری تعیین شده باشد، از جهت لزوم حضور متهم و وکیل در جلسه دادگاه در جرایم یاد شده، تفاوتی بین وکیل تسخیری و تعیینی نمی‌باشد مگر آن که متهم متواری بوده یا دسترسی به وی ممکن نباشد که در این صورت وفق ماده 394 قانون پیش‌گفته، رسیدگی در غیاب متهم منوط به آن است که دادگاه حضور متهم را برای دادرسی ضروری تشخیص ندهد.