با عنایت به ماده 217 آییننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور اصلاحی 21/2/1389، اصولاً اعطای مرخصی به محکومان مالی یا کیفری با اخذ تأمین مناسب و اقدامات و ضمانت اجراهای ناظر به تخطی از آن، تابع احکام مربوط به قرارهای تأمین در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با الحاقات و اصلاحات بعدی است؛ بر این اساس، در صورت غیبت زندانی باید مطابق مقررات مربوطه و از جمله مواد 229، 230، 537 و 538 قانون یاشده و طی تشریفات قانونی نسبت به صدور اخطاریه برای وثیقهگذار یا کفیل جهت معرفی زندانی اقدام شود و در صورت تخطی نسبت به صدور دستور ضبط وثیقه یا اخذ وجهالکفاله و استیفای محکومبه، دیه و ضررو زیان شاکی خصوصی و هزینههای اجرایی از محل آن اقدام گردد. بنابراین در فرض سوال، استیفای محکومبه از محل فروش وثیقه یا اخذ وجهالکفاله صورت میپذیرد.