مبحث ج‌ قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده 34: ـ سازمان موظف است براي كليه مؤديان اين قانون امكان اظهار و پرداخت ماليات موضوع فصول ششم و هفتم را از طريق سامانه مؤديان فراهم كند.

ماده 33: ـ ماليات و عوارض موضوع اين فصل به‌ عنوان اعتبار مالياتي محسوب نمي‌ گردد. ماليات و عوارض موضوع مواد (28) و (30) اين قانون به‌ عنوان هزينه قابل قبول مالياتي پذيرفته مي‌ شود.

ماده 32: ـ اشخاصي كه مبادرت به حمل و نقل برون‌ شهري مسافر و فروش بليط در داخل كشور با وسائط نقليه زميني (به استثناي ريلي) و دريايي مي‌ كنند، مكلفند پنج‌ درصد (5%) بهاي بليط را با درج در بليط و يا قرارداد (صورتحساب)، حسب مورد، به عنوان عوارض شهرداري از مسافران أخذ و هر ماه حداكثر تا پانزدهم ماه بعد به حساب شهرداري مبدأ سفر واريز نمايند. واريز عوارض مذكور بعد از موعد مقرر موجب تعلق جريمه‌اي به ميزان دو درصد (2%) به ازاي هر ماه تأخير خواهد بود. اختلاف و استنكاف از پرداخت عوارض موضوع اين ماده‌ مشمول ماده‌ (77) قانون شهرداري‌ مصوب 1334/4/11 با اصلاحات و الحاقات بعدي خواهد بود. آراء صادره در اين خصوص، قابل اعتراض در ديوان عدالت اداري است.