كليات موضوع طرحها و لوايح فوري
قسمت اول
كليات موضوع طرحها و لوايح فوري
ماده 162: با تقاضاي دولت يا پانزده نفر از نمايندگان و تصويب مجلس قبل از ورود به شور در ماده واحده يا مواد طرح و يا لايحه مي توان از آن‌سلب فوريت بطور مطلق، و يا سلب يك فوريت از دو فوريت، و يا يك يا دو فوريت از طرحها و لوايح سه فوريتي نمود. تقاضاي فوريت يا سلب فوريت براي هر‌طرح و يا لايحه فقط يك بار امكانپذير است.
ماده 161:
در طرحها و لوايحي كه فوريت آنها تصويب شده باشد، ابتدا نسبت به اصل آن مذاكره مي‌شود و پس از آن براي ورود به شور در ماده واحده يا مواد، رأي گرفته مي‌شود و آنگاه راجع به هر يك از مواد جداگانه مذاكره و اخذ رأي به عمل مي‌آيد.
ماده 160:
اصل بر عادي بودن رسيدگي طرحها و لوايح است. بنابراين فوريت آنها بايد مبين ضرورت و يا حالت استثنايي و مستند به دلائل ذيل باشد:
1 - يك فوريت؛ نياز فوري جامعه و اولويت طرح و يا لايحه مورد نظر نسبت به ساير موارد مطروحه.
2 - دوفوريت؛ ضرورت جلوگيري از وقوع خسارت احتمالي و فوت فرصت.
3 - سه فوريت؛ حالت كاملاً اضطراري و حياتي و براي مقابله سريع با خسارت حتمي.
ماده 159:
وقتي كه فوريت طرح يا لايحه‌اي تقاضا مي‌شود، پس از توضيح پيشنهاد كننده يا يكي از پيشنهاد كنندگان و اظهارات مخالف و موافق، نسبت به فوريت، رأي گرفته مي‌شود. درصورتي كه تقاضاي فوريت ضمن طرح يا لايحه مطرح نشده باشد، پانزده نفر از نمايندگان نيز مي‌توانند كتباً تقاضاي فوريت آن طرح يا لايحه را بنمايند. تصويب فوريت طرحها و لوايح با توجه به درجه فوريت به ترتيب ذيل مي‌باشد:
1 - يك‌فوريت؛ با صحبت يك مخالف و يك موافق و با رأي اكثريت مطلق حاضران.
2 - دو و سه فوريت؛ با صحبت دو مخالف و دو موافق و به ترتيب با رأي اكثريت دو سوم حاضران و دو سوم مجموع نمايندگان.
تبصره: هيأت رئيسه موظف است طرحها و لوايح داراي فوريت را حداقل يكساعت قبل از طرح فوريت آنها در جلسه علني تكثير و دراختيار نمايندگان قرار دهد.
ماده 158:
طرحها و لوايح فوري عبارتند از يك فوريتي، دوفوريتي و سه فوريتي.